istanbul

  1. istanbul... binbir parlaklığıyla bakar gözlerime. yakar ateşlerini gözlerimde çürütür ennihayetinde. denizi, havası, taşı toprağı altın istanbul. yalan be istanbul. ruhumu çürüten bu şehir artık nefret ettirir kendinden. aşıkların birbirlerine duyduğu nefret gibi, iki ayyaşın kavgası gibi kavgamız. naralarında boğup, boğum boğum taktığın gerdanlığından öperken her gece seni......gece güzeldin sen.
    boşken güzeldin. yokken daha güzeldin. yollarını giyinip de salına salına yürürdün, bütün insanlar aşık olurdu senin cakana da bi şey diyemezdim. seni sevmiyorum! alıp gömdüklerin için mi, hiç vermediklerin için mi?... bilemiyorum. açınca senfonini dükkanlara, hışırdar kirpiklerin. kulaklarımı tıkıyorum şimdi. susmanı diliyorum kubbende...


    yaşar kurt ' un reflex albümündeki şarkısıdır istanbul...


    istanbul seninle yasadim yüzyillar boyu
    beyaz elbiseni çok sevdim esmer tenini
    güzel saçlarin vardi hiç dokunmadim
    aslinda ben seni su perisi sanmistim istanbul

    vahsi sokaklarin hep kavga dövüs
    bir de neden hep gecesin ah istanbul



    aynı zamanda duman grubunun da şarkısıdır. söver, sarar, koklar,elinden öper...


    bu şehir rakıyla yaşar
    bu şehir cigarayı çeker
    bu şehir gündüzü yaşar
    bu şehir her geceyi sever

    bu şehir adamı söver
    bu şehir kadınını döver
    bu şehir kanımızı emer
    bu şehir için ölmeye değer

    İstanbul, İstanbul
    İstanbul elinden öper
    (#155609) urserpens|08.10.2007 17:08|