henüz çocukluğumuzda tanıştığımız duygudur eşitsizlik. dünyayı yeni tanımaya başlayan küçük bireyler olarak hissederiz bu dengesizliği. baba işçidir. utanılır bundan ki baba ne kadar gurur duysa da şerefli ve namuslu bir hayat sürdüğünden, senin aklın hiç almaz bunu. çünkü şeref ve namus kavramları zaten tertemiz olan ruhunda belli bir anlam ifade etmez. büyürsün yavaşçana ve anlamaya başlarsın babanı. daha bir seversin yaşadığın hayatı, yaşamış olduğun hayatı. fakir çocuk artık zengin duygulara sahiptir.