genel geçer türkçe kurallarına göre.
kelimelerin sonuna gelen "ci - li - lik - siz" eklerine yapım ekleri denilir. ve bu ekler. kelimeyi yeniden yapılandırır.

"ci" eki kelimenin kastettiği şeyi alıp satan veya üreten anlamına gelir. "kundracı - demirci - kitapçı - aşçı" gibi.

bu mantalite üzerinden islamcı: islamı üreten ve alıp satan anlamına gelir ki nedense 1990 lardan sonra elindeki 1400 küsür yıllık kavram hazinesinden tatmin olamayan müslüman entelimiz "mümin, müslüman, muvahhid, mücahid, mutasavvıf" kelimelerinden sıkılmış olacakki.
"yaw arkadaş biz bu yukarıdakilerden olamıyoruz, neden kendi halimize yeni bir isim koymayalımki?" deyip. böylesi emitasyon kavramlara ihtiyaç duymuşlardır.

insanın aklına üstad necip fazıl'ın mısraları geliyor.

lugat! bir isim ver bana halimden
herkesin bildiği dilden bir isim
eski esvaplarım tutun elimden
aynalar, söyleyin bana ben kimim?