bir
hakan arslanbenzer şiiri. şöyle ki;
"pergel dönüyor makas açık
bir adam şapkasını uzatıyor hah sakın almayın
titresin dursun kurumuş katılmış elleri
pergelin döndüğü her kavsi makas kesecek
uzatsın tırnaklarını uzatsın boynunu
pergelin döndüğü her kavsi makas kesecek
bir kadın başını koyuyor yastığa dikkat
pergelin dik ayağını burnuna koyup döndürün
elinizden böylesi gelir muhakkak
siz hey büyük üstadları hendesenin ve cebrin
döndükçe pergel makasla yüzünü kesin
kadının alnını kulaklarını çenesini saçlarını
kırpıntıları atıp yüzü alın
yarı çapı bir yüzün sizin en büyük bir başarınızdır
bir çocuk ayağını alıştırıyor seksek oynayarak
pergel geldi mi makas nerede hemen açın
Çocuğun topuğunu parmaklarını keseceksiniz
yere artık mükemmel basacak çocuk
pergelin döndüğü kavsi kim küçümseyebilir
bir kız yanağını uzatıyor bir gence
zamanı geldi artık elmacık kemikleri kesilecek
pergeli döndürürken o üç parmağınız kat'a titremesin
boyuna döndürün döndürdükçe makas peşinizden gelecek
burnu gidecek kızın gamzesi kalacak sadece
İş bunda değil dönüşü pergelin mükemmel olmalı
bir adam yürüyor başının üstünde pergelden habersiz
dönüyor oysa pergel makas gıcırtıları arasında
omuzları kalmıyor adamın kolları düşüyor
İki yarım adım atabiliyor baldırdan
kesilmeden önce o upuzun bacakları
adam tostoparlak bir kirpi gibi yerde şimdi
yeryüzünü ayı ve denizleri
dönüyor pergel
pergel nasıl da dönüyor
makas açık
etrafa durmadan kırpıntılar saçıyor"