bir mehmet akif ersoy şiiri.
tevekkülü yanlış tanımlayanlara cevap mahiyetinde yazılmış.

--- alıntı ---
İnsanların tembellik, miskinlik, asalaklık ve başarısızlıklarını “tevekkül” kavramı üzerinde havale ederek ona dinden bir kılıf uydurmalarına şiddetle itiraz eden mehmet akif ersoy, bu konuda kur’an’daki bildirimlere ters olarak yerleşmiş çarpıklıkları, kendine has üslûbu ile dile getirmiştir.
--- alıntı ---

***
allaha dayanmak mı ? asırlarca dayandık !
düştükse bu husrana , onun narına yandık !
yetmez mi çocukluktaki efsaneye hürmet ?
hala mı reşid olmadı , hala mı bu ümmet ?
dersen ki : ufuklarda bir aydınlık uyansın ;
maziye ateş vermeli , baştan başa yansın !
Şaşkınlık olur köhne telakkileri ihya ;
Şeyda-yı terakki , koşuyor baksana dünya .
elverdi masal dinlediğim bunca zamandır ;
ben kanmıyorum , git de sen aptalları kandır ! "



allah'a değil taptığın evhama dayandın ;
yandınsa eğer , hakk-ı sarihindi ki yandın .
mefluc ederek azmini bir felc-i iradi ,
yattın kötürümler gibi , yattın mütemadi !
madem ki didinmez , edemez , uğraşamazsın ;
İksir-i beka* içsen , emin ol yaşamazsın .
mevcud ise bir hakk-ı hayat ortada şayet ,
mutlak değil elbette , vazifeyle mukayyet .
takyid-i İlahi ki : bila-kayd ona münkaad .
kalbinde cihanlar daraban eyleyen eb'ad .
la-kayd olamazdın , biraz insafın olaydı ,
duydukça bütün sine-i hilkatten o kaydı .



"allah'a dayandım " diye sen çıkma yataktan ...
mana-yı tevekkül bu mudur ? hey gidi nadan !
ecdadını zannetme asırlarca uyurdu ;
nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu ?
Üç kıtada , yer yer , kanayan izleri şahid :
dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücahid .
alemde " tevekkül " demek olsaydı " atalet "
miras-ı diyanetle yaşar mıydı bu millet ?
Çoktan kürenin meş'al-i tevhidi sönerdi ;
kur'an duramaz , nezd-i İlahiye dönerdi .



"dünya koşuyor " söz mü ? beraber koşacaktın ;
heyhat , bütün azmi sen arkanda bıraktın !
madem ki uyandın o medid uykularından ,
bir parçacık olsun , hadi , hiç yoksa , kımıldan .
ensendekiler " leş " diye çiğner seni sonra ;
ba's*in de kalır ta gelecek nefha-i sura !*
Çiğner ya , tabi , ne düşünsün de bıraksın ?
bir parça kımıldan diyorum , mahvolacaksın !
dünya koşuyorken yolun üstünde yatılmaz ;
davranmayacak kimse bu meydana atılmaz .
müstakbeli bul , sen de koşanlarla bir ol da ;
maziyi , fakat , yıkmaya kalkışma bu yolda .
ahlafa döner , korkarım , eslafa hücumu :
mazisi yıkık milletin atisi olur mu ?



ey yolcu uyan ! yoksa çıkarsın ki sabaha :
bir kupkuru çöl var , ne ışık var , ne de vaha !

***