yağmurun elleri

  1. bir e.e. cummings şiiridir aslen. cevat çapan türkçeleştirmiştir. şöyle ki;

    hiç gitmediğim bir yerde

    hiç gitmediğim bir yerde, sevinçle ötesinde
    her türlü yaşantının, kendi sessizliği var gözlerinin:
    en ince kımıltında bir şey var içime gömen beni,
    bir şey dokunamayacğım kadar bana yakın

    kolayca açar beni en ürkek bir bakışın
    parmaklar gibi kapamış olsam bile kendimi,
    sen hep yaprak yaprak açarsın beni, baharın
    (dokunup ustaca, gizlice) açışı gibi ilk gülünü

    ya da beni kapatmaksa isteğin, ben
    ve hayatım kapanırız güzelce, birden
    karın her yere özenle inişini
    düşleyen yüreğince şu çiçeğin;

    duyduğumuz hiçbir şey bu ülkede
    erişemez gücüne sonsuz inceliğinin:
    yapısının renkleriyle beni bağlayan,
    öldüren, hiç durmadan, her nefeste

    (bilmiyorum nedir bu sende olan, bu kapayan
    ve açan; yalnız anlıyor içimde bir şey
    gözlerinin sesini güllerden derin olan)
    kimsenin yok, yağmurun bile, böyle küçük elleri
    (#127059) ikili tekrar|18.07.2007 21:29|