kaybetmekten korkmak için önce sahip olma zannını taşımak gerekir. herşeyin ve herkesin aslında kime ait olduğu akılda tutulduğu sürece böyle bir korku hayat bulmaz. kişi hem mülkiyet zannı taşıyorsa, hem de kendi varlığını bu sahiplik zannı üzerinden tanımlıyorsa, o zaman kaybetme kabusundan bahsetmek gerekebilir. zira kaybolan / kaybolma riski olan x, y, z değil, bizzat kişinin kendiliğinden parçalar, varlığının bütünlüğünü tehdit eden unsurlardır. böyle bakınca, korku kabusa, kabus ise zehir olmuş bir hayata zemin hazırlar.