bir anneler gununde yavuz bulent bakiler'in köşe yazısını okumuştum. * şöyle bir olay anlatır * bakiler: çocukluğunda bi kahvede yaşlı bir adam sorar : "söyle bakalım nuh tufanı'nda en son kim öldü?", bakiler bilemeyince adam sinirlenir "size okulda ne öğretiyorlar be" diye çıkışır ve anlatmaya başlar: "nuh tufanı'nda sular yükselmeye başlayınca insanlar yüksek yerlere tırmanırlar, birbirlerini ezerler ama analar kucaklarında çocukları ile anneliğin verdiği güçle hepsinin üzerine çıkarlar lakin sular hala yükselmektedir; yükselir yükselir üstüne çıkacak bir şey kalmamıştır, son çare anneler bebeklerini havaya kaldırırlar ama sular yükselmeye devam eder."
"ya evladım" der yaşlı adam "nuh tufan'ında en son analarla bebeler öldü, analarla bebeler."