o güzel ruhunu ebediyete teslim ettiği günün gecesinde, saat 03:30 civarı idi... hastane önünde doktorunu gördüm, birşeyler söyleyecekekti belli, önemli. bitkin ve yorgundu, gözlerinden okundu zaten az sonra dilinden dökülecek olan sözleri.. "hastamızı kaybettik, kurtaramadık" deyiverdi bi çırpıda. daha fazla içinde tutmak istemezmişcesine. ve ben; 5 gündür içimde sakladığım, her kendini gösterişinde ,kendimi sıkıp içime gömdüğüm o buz gibi iki damla gözyaşının, göz pınarlarımdan süzülüp, içten içe titreyen dudaklarıma doğru akmasına engel olamadım. gitti. Çok güzel bir yürekti. mekanın cennet olsun bariŞ.