efsane der ki:

afrodit, sağda solda salına salına gezinirken, denizde mi gölde mi ne şimdi hatırlamıyorum, yıkanan hermes'i görmüş.

hermes de nasıl bir hermesse artık, bir görünmekle afrodit'in aklını başından almış.

afrodit kanatlanıp yanına gitmiş hermes'in.
bir süre şaşkın şaşkın bakıştıktan sonra birşeyler söylemesi gerektiğini düşünen afrodit, adını bile bilmediği hermes'e onu sevdiğini, artık onsuz yaşamasının imkansız olduğunu söylemiş.

ama afrodit bildiğimiz afrodit, hermesse ergenliğini süren toy bir delikanlıymış.
korkmuş afrodit'ten.
güzelliğine hayran olsa da kendine gelirgelmez başlamış kaçmaya.

aşık olmuş aşk tanrıçası da sevdiğinin kendisinden kaçtığını görmenin acısıyla hermes'in peşine düşmüş.

hernekadar hermes ayağında kanatlarla resmedilse de aşkının gücüyle mi bilinmez, afrodit yetişip yakalamayı başarmış onu.

yeniden elinden kaçırma korkusuyla nasıl yapıştıysa artık çocuğa, bir daha ne hermes'i sadece hermes olarak gören olmuş ne de afrodit'i sadece afrodit.
hermafrodit'e çıkmış adları.

ne dişi ne erkek...
hem dişi hem erkek...

(bkz: erselik)