kendisi için çalışan birisi ile aşağıdaki olayı yaşadığım kişidir.
bir gün öğle tatilinde kampüste gezerken bir arkadaşımız bizi aradı ve "şuşu cafe ye hemen gelin" dedi. hayırdır diyerek koştur koştur düştük yola cafe ye vardık. bir de ne görelim, bizim arkadaşların yanındaki masada kıraç bey ve arkadaşları oturuyorlar. akşam konser verecek bahar şenlikleri için, bizim arkadaşlar otururken yanlarındaki masaya gelmiş oturmuşlar, kalabalık bir grup, tabii onlar gelince cafe hınca hınç dolmuş ve herkes yanına gidip fotoğraf çektiriyor, öpüyor falan adamın hali içler acısı cidden üzüldük, "şöhret felakettir" sözü doğrulandı orada. bizde sessiz sessiz oturuyoruz, kız arkadaşlarımızın; "ne kadar yakışıklı ama, hımm çokta uzun*, çok karizma yahu" gibi sözlerini dinlemek zorunda kalıyorken, kıraçın masasından kalkan bir bayan bizim masamıza gelerek; "sizden bu masayı terk etmenizi istiyorum, kıraç bey rahatsız oldu" dedi, işin ilginci biraz evvel ağzının suları akarak onu seyreden kız arkadaşlarımız hiç ses etmeden "peki, madem rahatsız oldu gidelim biz ayıp olamasın" deyince benim tepemin tası attı ve hatırladıkça dahada keyif aldığım şu sözleri söyledim; "burası öğrencilere ait bir cafedir, kıraç bey burada öğrencilerden başka ne bulmayı ummuştu bilmiyoruz ama burası bize ait ve biz kalkmıyoruz, cidden rahatsız olduysa buyrun kapı şu tarafta" dedim, "ay ayıp oluyor ama..." gibi vızıltılı arkadaş sesleri duydum bir ara. gelen kişi aramızdan ayrıldı ve birkaç dakika sonrada kıraç cidden kalkıp gitti.