insanın kendi çıkarlarını, isteklerini, duygularını gözardı edip karşısında bulunan insanı düşünüp hareket etmesine fedakarlık denir.

en yakın arkadaşınızın size yaptığı şeyleri, o sizden daha hassastır ya da olaylara sizin baktığınız gözle bakamaz diye yutarsınız. her ne kadar o sizi, sizin durumunu gözardı etse de, her ne kadar size, sizin ona asla yapmayacağınız türde şeyler yapsa da böyle arkadaşlıkların kolay kolay kurulamayacağını düşünür ve göz yumarsınız herşeye. ancak birgün uğrunda yaptığınız herşeyi çiğneyip atar bu "arkadaş", siz ona kardeş demişken onun sizi hain olarak gördüğünü farkedersiniz ve tam bu olaylar yaşanırken geçmişte göz yumduğunuz bir durumun aslında sizin mutluluğunuza tek engel olduğunu öğrenirsiniz. daha bir yakar canınızı onun uğruna yaptıklarınız ve onun size yaptıkları.

fedakarlıklara inanmak.. aynı duruma bir daha düşseniz yine aynı şeyi yapacağınızı bilirsiniz ama canınız yanar işte. her fedakarlığın bir sonucu vardır. zaten bu nedenle fedakarlık değil midir adı?