filler, kendi kendilerine bırakıldıkları takdirde son derece sosyal yaratıklar. bir fil sürüsü, biraz gevşek olsa da karmaşık bir şekilde birbirine bağlı, esnek bir organizma. genç filler, sevecen dişi bakıcılardan; annelerden, teyzelerden ve arkadaşlardan kurulu, geniş bir ağ içinde yetiştiriliyor. bu ilişki, 70 yılı aşan uzun bir hayat boyunca korunuyor. vahşi sürüler üzerine yapılan çalışmalar, genç fillerin ilk sekiz yıl boyunca annelerinin beş metre yakınından ayrılmadıklarını ortaya koyuyor. sonra genç dişiler bu anaerkil yapıya dahil oluyor, erkekler de sürüye yetişkin birer fil olarak dönmek için tamamen erkeklerden kurulu kabilelerin yanına gidiyor.

bir fil öldüğünde aile üyeleri yas ve cenaze ritüellerinde biraraya gelip cesedi titizlikle çalı ve toprakla örtüyor, yıllar boyu ziyaret ettikleri kemiklerin bakımını yapıyor hatta tıpkı hayattayken selamlaşmak için yaptıkları gibi sırayla hortumlarını cesedin alt çenesine dokunduruyorlar. eğer sürüden birine zarar gelirse diğer bütün filler bundan haberdar oluyor. bu birlik hissi, fillerin ayrıntılı haberleşme yöntemleriyle daha da açığa çıkıyor. birbirlerine yakın oldukları zamanlarda çeşitli görsel işaretlerin yanı sıra gurultudan çığlığa kadar geniş yelpazede sesler çıkarıyorlar. tombuk patilerinden öpesi geliyor insanın...