sıkıntı, umid, hayâl, çare v.s kaynaklı, genelde meşakkatli anlarda ortaya çıkan, isteklerin; dil, kalb ve düşünceyle dile getirilmesi eylemidir.
duâ etmek;en büyük varlık olarak telakkî ettiğimiz yaratıcıya karşı aczimizi ifade etmektir.
İnsanlardan ve onlara ilişik tüm çarelerden umit kesildiği anda; birden en büyük ümit olup halet-i ruhiyeye karşı penisilin hızında bir rahatlama meydana getirtir.
dua etmek islam dininin temelidir.
zira yaratan; yaratılışın anlamının, "varlığının bilinip-bulunması" olarak zikretmiştir.* duâ, bu muradın en büyük zikri olup yaratıcının varlığını zikretmeye dair önemli bir anlam taşır.*
duâ etmek eylemi genelde; avuçlarak açılıp, ellerin göğüs hizasına kaldırılıp huşû içersinde serzenişinden ibarettir lakin; bu genel bir kaide değildir hayatın her ânında bir çok şekilde ifâ edilebilir. avuçları birleştip, hafif kalbe yansıtarak yapılan duâ şekli unutulmuş bir sünnettir.*
duânın en büyük nüktelerinden birisi de icâbetidir. keza dua eden kişinin niyati halis olmasa dahi, o duaya amin diyen halis niyetli birinin hürmetine duâ kabul olunur.********