müsaitseniz size aşık olabilir miyim?

fransızlardan kalma bir binada ders yapardık bizler. 37 bizler...37 miz oturup, gelen geçen hayatla, gündemle, gündem yaratmakla, ortalığı karıştırmakla uğraşırdık...en şahin, en sel bizdik! eserdik, kimse bizi tutamazdı... heyecanlıydık, yeniydik bu hayata...bizim yıkılmamış umutlarımız vardı...yıkmaya gelirlerdi günde 2 defa, bizden birşey olur mu, olmaz mı yı tartışırlardı hararetli...sonra giderlerdi, cevapsız sorularıyla...biz gülerdik 37 , 37...en gündem aslında bizdik, gaydik, lezbiyendik, normaldik...herşeydik işte...

sonra o geldi bir gün...sarı, kahve arası bir renkte girdi içeri...kahve severmiş, verdik içti, ilk kez sigara içmemize izin verdi. ben içmedim, utandım sarıdan. en çokta kahverenginden...ben griydim o gün, en normal bendim o gün...saçlarım bile ...onlar hep anormaldirler, gününü bilmişler, toparlanmışlardı o’nun karşısında...o anlattı, ben dinleyemedim, gözlerinden. Önüme geçtiler, göremedim anlattıklarını. o bana baktı, 1 kere, ben kızardım...36 anlamadı o an...

sonra ara verdi, niye ki?! niye sustu ki...uzak'tan gelmiş...uzak bizi pek tanımıyormuş...ama o tanıyormuş bizi...anlatmış onlara da...bize anlattığı gibi anlatmamıştır işallah dedim ben, o uzak’ ı anlatırken...sonra yine çağırmazlar işallah o’nu diye...

sonra, bitti dedi...gidin, ben anlattım size dedi...gidin, ve doğun yeniden dedi, olmamışsınız daha dedi...dişisiniz ama, yetmez pek dedi, akıllı olun, aşın dedi...ben gitmesin istedim fena halde...İçimde bir nehir çoştu çok fena...Çok fena kalbim çarptı o’na...ama o şapkasını takıp gitti. İki saniye durdum , gitme demek için koştum peşinden. diyecektim ki :

-- “ müsaitseniz size aşık olabilir miyim ?! “

demedim ama, ayıp diye...ayıp diye gittim yine de...fark etmişti beni, etmişti diyorum, bana baktı bir kere 37 arasında bana baktı , ben griydim hem de o gün...saçlarım bile normaldi , gittim ondan...en normal benim diye, normal kötü birşeymiş aslında öyle dedi o...normal asıl ayıp olanmış, biz yaratıkmışız, veya olmalıymışız...ben normal gittim ama...

--“ ben müsaitseniz, benden okutacaktım size, siz çoksunuz ben değilim nasıl çok olunur ki”
dedim...

--“ kendin ol! “ dedi...sonra hep dedi bunu...

o hep demesi gerekeni dedi, hep kendince dedi...ben baktım, anlamaya çalıştım nasıl ki kendim ? en kendim aslında o cümledeydim diyemedim ki kendim kendim...

--“ müsaitseniz size aşık olabilir miyim ? “