İstanbul diyince aklıma ilk gecen şiir;

İstanbul'a kar yağıyordu

yetmiş dokuzun kışıydı
sertti, soğuktu
İstanbul'a kar yağıyordu
kömür yanıyordu sobalarda
geceleri polisler, bekçiler oluyordu
bir de biz oluyorduk
Ölümüne üşüyorduk ha
yalan yok polisler de üşüyordu

on altı yaşındaydım
her şeyi bükecek bileğim vardı
on altı yaşındaydım

aslan gibi ortadaydım
gündüzleri okulda coğrafya defterimin arkasına
senin için şiirler
geceleri duvarlara ülkemi kurtarmak için
kahrolsun yazacak kadar adamdım
on altı yaşındaydım
ne senin haberin oluyordu şiirlerimden
ne de birileri kahroluyordu
mahalle duvarlarına çiziktirdiğim harflerimden
on altı yaşındaydım
yalan yok

ben yazmaya böyle başladım
coğrafya defterim bir eskiciye kurban gitti
duvarlarına yüreğimi bağırdığım o evler birer birer
yıkıldı gitti

simdi güzel kağıtlara yazıyorum
kocaman laflar ediyorum
marşlar biliyordum
kitaplar okuyordum
koşarak ve ıslanmadan geçiyordum sulardan
koşarak ve ıslanmadan yaşıyordum
bak
İstanbul'u seviyordum
seni seviyordum
dualar öğreniyordum
meydanlarda toplanıp bağırıyordum
herkes gibiydim
herkes kadar cesur
herkes kadar korkak
herkes kadar filinta delikanlı
ve herkes kadar buralı

yetmiş dokuzun kışıydı
sertti, soğuktu
İstanbul'a kar yağıyordu
ağzımızdan dumanlar çıkıyordu konuşurken
halic in arkasında toplanıyorduk
gece adami içine çekiyordu
biz geceyi içimize çekiyorduk
en güzel ben yazıyordum duvarlara yazıları
herkes beni seviyordu
en güzel şiirleri de ben yazıyordum oysa
coğrafya defterimin arkasına
bunu kimse bilmiyordu

sizin evin duvarına kahrolsun diye yazıyordum
ve hızla kaçıyordum
sizin evin duvarına bir kez olsun
seni seviyorum diye yazamadım
o zaman duvarlara öyle şeyler yazılmıyordu
dedim ya
yetmişdokuzun kışıydı
sertti, soğuktu
İstanbul'a kar yağıyordu

İstanbulda görülmemiş bir kar varmıs o 1979'da acaba kardan mı üşüyen eller ayaklar yoksa bir sene sonra olacak olanları görenler mi

İstanbul ki fetih edilen kişi cennetle mukafatlandırılmıs asırlan öncesinden su anda pek yasanılacak sehir olmasada kozmopolitik yapısı bizlerin başını döndüren mimarileri bizleri büyülüyor....

her ne kadar acımasızlarla dolu olsanda İstanbul sen bir tanesi yeryüzünde bir eşin benzerin yok...