h.salih zengin'in gazoz kapağı/orta ikiden terk çocuklar için denemeler/ isimli kitabından bir yazı. bu kitapta yer almadan yıllar önce 1999 yılında babalar gününde zaman gazetesinde yer almıştı. babaları ölünce anneleri artık balkonda çiçek büyütmeyen çocukları üzen bir yazı. annemin balkon çiçekleri yok baba,seninde gözlerin...yüzün nereye gitti baba...

‘'İşe giden bir babaya:

sen gidince, büyük bir rüzgâr esiyor evin içinde. ne çok çiçek düşüyor ağaçtan bir bilsen ne çok…

İşten dönen bir babaya:

her şeyi getiriyorsun eve dönerken.
akşam yıldızlarını, sokak kedilerini, hiç memnun olmadığım işini, ikiye katlanmış gazeteni… bunlar iyi güzel de, hiç yer kalıyor mu bakalım, atılmak için kollarına…

yeni baba olmuş bir babaya:

serçe parmağından öpmeyi unutma onun. sen şarkını ıslıkla söyle yine.

Ölen babalar için:

senin yüzünle karşı karşıyaydı, annemin büyüttüğü balkon çiçeklerinin.

yüzün nereye gitti bilmiyorum. Üstelik unutmuşsun kravatını bağlamayı…

haziran ayının en güzel pazarı için:

Çiçeklenmiş bir kiraz ağacı buldum. İstediğin kadar güzel olabilirsin bugün.’’