türk kültürüyle en yakın iletişimde olan halklardan birinin ülkesidir. iki ülke müziklerinin birbirine son derece benzer birçok örneğinin bulunması bir yana, bizdeki baklavanın adının orada baklavades olması kadar net bir bakışımlılık ve geçirgenlik söz konusudur.
bir zamanlar denize döktüğümüz dost insanların ülkesi. tarihi bir kenara bırakarak mevcut siyasi durum içinde dost olmamız gerektiğine inanilan ülke. ve her iki taraf da bu durumun farkında. bu yüzden de durmadan ekranlarda dostluk adına sempatik tavırlar sergilenmektedir. hoşgörüden dem vurulmaktadır.
not:
sende bu kuyruk acısı, bende de bu ciğer yarası varken, biz artık dost olamayız, haydi var git işine...
hemencecik batımızdaki komşumuzdur. bakarsanız bize benzerler, adetlerimiz vs. benzerlik gösterir lakin kendileri bize karşı pek hoş duygular beslemezler. şimdi tüm genellemeler yanlıştır denebilir bu lafın üzerine ancak yapılanların da ortada olduğu su götürmez bir gerçek. bize dost gibi göründükleri şu an yunan soykırımı tarzında bir şey ortaya atıp, ermenilerin yaptığını bize karşı taklit etmeye çalışıyorlar. tabii bizim için fark etmez biz barışcıl milletiz değil mi? ermenilere de kucak açıp dostluk gösterilerinde bulunmuyor muyuz? burada demek istediğim hafiften gözlerimizi açmamız gerektiği ve bazı şeyleri görmemiz gerektiği. bize karşı ellerinden gelen herşeyi kullanmaya hazır olan bu millete karşı dikkatli davranmamız gerektiği. pek tabii biliyorum ki hepsi aynı değil lakin 1. dünya savaşında yaşadıklarımızı, kıbrısta onların uzantılarından yaşadıklarımızı da unutmamız mümkün değil. bunun için göz önünden ayrılmaması ve çıkarlarımız gereği ilişki kurmamızın gerektiği bir ülkedir yunanistan.
yemekleri, müziği, denizi, zeytinyağı, kekiği, serbest yunancası, misafirperver insanları, istanbuldan daha düzenli ve temiz köyleri, atinası, tanrıları, efsaneleri, uzosu, çıngır çıngır çalgısı, mehtabı, "matyamu ellada"sı, dakka başı duyacağınız "hera poli" ya da "poli kala"sı, biçimleri insanı cezbeden harfleri, güneşi, ruhu ile benzersiz ülke; komşum.
zamanında yapılan bir savaş yüzünden pek çok türk vatandaşının ağzından kanlar akıtarak hala öfke kustuğu, tarih kitaplarında bilimsel tek bir bilgiye yer verilmeden durmadan aşağılanan ve kötülenen ülke.
yıllarca bayağı bir tabirle içiçe, can cana yaşadığımız komşumuzun, dostumuzun, sevgilimizin bir anlaşma maddesiyle gereksiz yere mallarını satıp para edinmelerine bile müsade edilmeden ömürlerinde hiçgörmedikleri halde gönderildikleri yer; aslında sizin ülkeniz burası deyip de...
75 milletin evi anadolu için hangi düşünce biçimiyle uydurulduğu bilinmeyen türkiye türklerindir saçmalığının en büyük kurbanı insancıkların ülkesi; daha türkler orta asyada göçebeykenden beri yaşadıkları topraklardan gayet yasal yolla, bütün milletlerin gözüne soka soka sürülen insanların ülkesi (nasıl o kadar eskiden beri burdalar diyenlere iyonya devletini hatırlatır susarım)
şahane bir ülkedir, gidip görülmelidir. evet türk düşmanı olanlar çoktur fakat yıllarca bir milletin tarih kitabından gazetesine çocuğundan yaşlısına herkes tarafından "pis yunanları nasıl denize döktük he he" şeklinde anıldıkları içindir bu düşmanlık, eğer tutmlar değişmezse geçmez.
yunanistan; orası, komşu
(edit: bu giriyi, en beğenilen tanımlar listesinde 8. sıraya, en kötülenen tanımlar arasında da 1. sıraya taşıyan herkese şükran duyuyorum=
başkenti atina olan, 11 milyon nüfuslu güneydoğu avrupa ülkesi. 1829 yılında ayrı bir devlet olarak tanınmıştır. bulundukları topraklara ve ege' ye atalarının m.ö.3200 civarlarında geldikleri düşünülmektedir. antik dönemde "avrupa uygarlığı" nın düşünsel, yönetimsel ve matematiksel temelleri atan eski bir halkın uzantılarıdır. 13 eyalet** ve 51 şehir*den oluşmakta olan yunanistan, devlet başkanlığı sistemini benimsemiş bir avrupa birliği ve nato üyesidir.
avrupa' nın dedesi olmak* ile övünen ve her platformda bu özelliğini kullanmak için elinden geleni yapan bu ülkede para birimi eskiden drahmi idi, ancak şu an euro kullanılmaktadır. önemli şehirleri; atina, selanik ve pire olarak verilebilir.
hep türkler ile ne kadar ortak yönleri olduğu söylenegelir, ancak bir iki yemek ve dillerde karışmış bir kaçyüz kelimenin dışında anlayış ve kültür olarak uzaktan yakından alakamız yoktur ve olamaz. ispanyollara ve italyanlara akdenizden dolayı ne kadar benziyor isek yunanlara o kadar benzeriz.
uzo, metaxa gibi, bizim rakının yerini tutmasa da dünyaca meşhur içkileri vardır. ha bir de "baklava"sı ve "türk, pardon grek kahvesi" meşhurdur!!! "oha felan oldum yani"... ve hatta; (bkz: oldu gözlerim doldu)
batı'daki komşumuzdur. yorgos margaritis'e göre yunanistan bugünkü toplum yapısı, adetleri ve sayamadığımız pek çok şeyi 400 yıllık türk egemenliğine borçludur aynı zamanda.
yunanistan kendini eski yunan'ın varisi sayar fakat; eski yunan ile kültürel ve genetik bağı çok azdır. bugün yunanistan'da yaşayan yunanlar slav,ulah gibi ırkların karışımından oluşmuştur.
yunanistan şu sıralar psikolojik savaş yaptığımız komşumuzdur aynı zamanda. medyayı şöyle bir incelersek,
1-yabancı damat adlı dizide sevimli, zengin yunan tipi ile karşımıza çıkarlar. ege ordusu içinde görev yapanlara verilen brifingde bu dizinin yunan hükümeti destekli olduğu söylenmiştir.
2-tutku reklamında türk gümrük memuru yunan gümrük memuruna bisküvi vermektedir. bu türk-yunan ilişkilerinin bir aynası gibidir. reklamda jest yapan türk'tür. yunanistan bizden istediği küçük jestlerle topraklarını savaşsız genişletmiştir. nato'dan ayrılıp tekrar girmek istediğinde yine bizden küçük(!) bir jestte bulunmamızı istemiştir.
3-....*
yunanistan'da çalışan bir ingiliz memurun "bu yasalar ile ab'ye nasıl girdiler; anlamıyorum!" dediği ülkedir.
elbette laik olmak zorunda değiller ama; insanların inançlarına saygı duymaları gerekir. avrupa'nın tek camisiz başkenti bu ülkededir.
bu ülkede azınlık haklarından bahsedemezsiniz.onların söylediklerine göre ülkede azınlık yoktur(!) batı trakya'da, rodos'ta, girit'te türkçe konuşan helenler vardır. ayrıca arnavut göçmenlere köle muamelesi yapılır. geçen sene okul birincisi bir arnavut'a bayrak taşıtmamışlardı. oysa bu ülkede bayramlarda okul birincileri bayrak taşırlar.
size asla gerçek niyetlerini söylemezler; kalplerini ardına kadar açmazlar ne yazık ki. "hep banacı" bir anlayışları vardır.
türkleri pek sevdikleri söylenemez. elbette sevenler de vardır. konuştuğum bir yunan türkler için moğolsunuz, orta asya'ya dönün, fakir türkler gibi sözler sarf etmiştir.
yunanistan fransız ihtilali'nin getirdiği milliyetçi akımlar sonucunda dış destekle kurulmuş bir ülkedir. ilk kralı bavyeralı otto'dur. bayraklarını da bu kişi tasarlamıştır.
yunanitan topraklarını genişletirken kaybedilen topraklardaki türklere, makedonlara, bulgarlara oldukça eziyet etmiş, göçe zorlamıştır. hatta göçeden insanları kıstırıp pek de hoş olamayan şeyler yapmıştır. bizce felaket olan balkan savaşlarında topraklarını oldukça genişletmiştir. selanik gibi avrupa'nın en büyük türk şehrini kaybetmek ise bizim suçumuzdur. selaniğin kaybedilmesi izmir'in, eskişehir'in ... kaybedilmesinden farksızdır.
kurtuluş savaşında ise karşımıza tekrar çıkmışlardır. bu sefer neredeyse bin yıldır bizim olan toprakları almak için gelmişlerdir. anadolu'da geçirdikleri süre boyunca hamile kadınların karnını yarmış, bebekleri süngülemişlerdir. bu topraklarda eskiden onların yaşadığı doğrudur fakat; bu anadolu'nun onların olduğu anlamına gelmez elbette. savaş sonudaki mübadeleyi yunan kralı venizelos istemiştir. anadolu'daki yunan halkı yunanistan'a gönderilmiştir. atina'nın nüfusu bir gecede 2 katına çımıştır. atlanan nokta ise türkiye'den gelen yunanlara karşılık yunanitan gelen türklerdir. yunanlar bu toprakları terk ederken yaşadığı trajediyi bu topraklara gelen türkler'de yaşamıştır. bu olaya yunanlar açısından bakmak yanlıştır. mübadele çift taraflıdır.
bugün yunanistan bizden kat kat zengin bir ülkedir. bunda ab fonlarının, ülke nüfusunun azlığı büyük rol oynar. türkiye'ye karşı dost bir tutum izlediği görülse de bu gerçek değildir. zira apo'yu himaye etmeye kalkan, pkklılara eğitim veren, kıta sahanlığı diye tutturan*, 19 mayıs'ı pontus soykırımı olarak kabul eden ve atatürk'e soykırım suçlusu diyen, televizyon kanalları ert'de gece 2'den sonra barbarian turkos diye program yapan bir ülkenin dostluğundan bahsetmek pek olası değildir. yine de kafatası milliyetçiliği yapılmamalı iyi ilişkiler kurulmalıdır. böylesi daha karlıdır. fakat bunu yaparken bir adım öteyi görmeli, ona göre davranmalı, akıllı olunmalıdır. çünkü karşınızdaki kişiler dedelerinize kuşun atan, bebeklerinizi süngüleyen, ninelerinize olmadık şeyler yapan, kıbrıs'ta kendi insanlarınızı küvetlerde kesenlerdir.
dostluktu, kardeşlikti, komşuluktu, böyle siyasetlerine aslâ inanılmaması gereken, inananları harâretle uyardığım memlekettir. sebep şudur: vaktiyle dedemi ninemi kesmiş doğramış tiplerin torunlarıdır. vaktiyle dedeme nineme tecavüz etmiş, bebek katili, memleket yakmış yıkmış geçmiş insanların torunlarıdır. "insan" olgunlaşabilir, birşey diyemem ama halklar olgunlaşmaz. oldukları gibi kalırlar, hattâ gerilerler.*
geçmişte olmuş olaylardır, geçmiş geçmiştir, biz şimdiye bakalım felsefesi* saçmadır. allah vermesin, gözümün önünde anamı babamı öldürecek olsa birisi, ben hâlâ onunla dost kalabilir miyim? yok dost kalabiliyorsam, komşuluk güdebiliyorsam mesele onlardan önce bendedir.**
ilk modern olimpiyat oyunlar , antik oyunların da doğum yeri olan atina'da, 1896 yılında yapılmıştır. oyunları organize etmek için uluslararası olimpiyat komitesi (ioc) kuruldu. komitenin ilk başkanı olarak yunan demetrius vikelas seçilmiştir.
son zamanlarda hakkında; 'biz yunanlarla dostuz', 'yunanistanı seviyoruz' tarzında düşüncelerin özellikle gençler arasında arttığını gördüğüm komşu ülkedir. lakin bazı güzel ve bize sempatik gelen şeylere bakarak, toplumu ve bir milleti oluşturan insanların bilinçaltlarındaki düşünce ve önyargıları bir kenara atamayız. ben yunan kimseyle arkadaşlık edilmez demiyorum, hatta dost bile olunabilir. ama bu dostluğun devlet ve millet seviyesinde olmasına gelince, bu mümkün değildir. çünkü dost olmak için karşılıklı güvenmek gerekir. biz yunanistan'a ne kadar güvenebiliriz acaba? ya da onlar bize ne kadar güvenebilirler? hatta hiç güvenmeyiz bile.
biz şanlı geçmişi ve kültürü olan, özellikle kötü zamanlarımızda birbirimize sımsıkı bağlanan bir milletiz. öyle yunanistan'la falan da gerçek anlamda dost olmaya ihtiyacımız yoktur.
atalarımız boşuna dememişlerdir heralde 'yunandan dost olmaz' diye.
her açıdan tek yıldızlık bir ülke bozuntusu olsa da işe yaradıkları bir tek konu var: türkiye ve türklerin kendilerini iyi hissetmesini sağlamak! o kadar kötüler ki, kötü bir türkiye bile onlara çok ama çok büyük geliyor... dostluk, komşuluk filan gibi palavralara da hiç gerek yok... belki yavruağzı renginde, taneleri karpuz büyüklüğünde kar bile yağar ama ne yunandan dost olur ne de yunanla dost olunabileceğini düşünenden... bunun milliyetçilikle filan da ilgisi yok, mevcut durum bu, o kadar... gerisi andersen'den masallar kıvamındadır... isteyen dinler ve mışıl mışıl uyur, kim karışabilir ki!..
komşumuzdur. ama nedense hiç barışık olamadık.. bazen bizim olanlara sahip çıkmaya çalıştılar.. bizim kültürümüze ait olan değerleri kendilerinin olduğunu ida ettiler. benim bildiğim komşu güven verir. güvenemedigimiz bir komşu olarak kaldılar. evet bazen güzel şeyler yapıldığı oldu ama.. bizi kötülemekten vazgeçmediler. evet komşumuzdur. şimdi düşünüyorum benim olanı sahiplenmek isteyen yada kendine maletmek isteyen benim dostum olabilir mi ? o yüzden
İnatla, ısrarla, inançla, saflıkla ya da tarihi bilmemekle suçlanmaya rağmen, aşağılanmaya rağmen, ciddiye alınmamaya üstüne üstük bilinçsizlikle yaftalanmaya rağmen, yorulana kadar, belki daha da fazla
eurovision'da yunanistan'ı temsil eden gencin türkiyeyi ziyaret edip makina'ya,televolelere çıkması gibi,yabancı damat gibi garip bir şekilde medya tarafından bize sevdirilmeye çalışılan milletin ülkesi.
tabi ki bu karşılıklı safça ilişkileri, bir süre önce, dünya çapında ödüllere sahip bir türk bankası olan finansbank'ın national bank of greece'e satılması kesinlikle bozmadı bozamaz da.
ebedi dostluğun/düşmanlığın fıkralarda bile tezahür ettiği ülke.tabi onların versiyonu nasıl bilemiyoruz ama biz şöyle bi tane uyduruvermişiz...
temel askerliğini yunan sınırında yapıyormuş.birgün sınırda nöbet tutarken canı çok sıkılmış..
karşı sınırdaki yunan askerine bir ıslık çalmış elleriyle 'havacı mısın?' işareti yapmış, yunan aldırmamış.
bir ıslık çalmış elleriyle 'karacı mısın?' işareti yapmış, yunan aldırmamış.
bir islik daha çalmış 'denizci misin?' anlamında yüzme işareti yapmış, yunan aldırmamış.
bir ıslık daha çalmış. el hareketi yaparak 'topçu musun?' demiş, yunan aldırmamış.
bir ıslık daha çalmış 'gözcü musun?' anlamında dürbün işareti yapmış, yunan aldırmamış.
nöbetler değişmiş sıra yine temel'le yunan'a gelmiş.
yunan'a hadi sınıra git demişler, asker de:
- 'ben oraya gitmem. orada bir deli türk askeri var, bana hava kararınca yüzerek gelip sana bir koyacağım gözlerin fırlayacak diyor..'
türklerden nefret ve türk ile ilintili herşeyi aşırı kıskanıp asimile etmek için çırpınmış, yüzyılların türk kahvesini bile greek coffee adı ile anma kampanyası başlatıp başarılı olmuş, türklere düşmanlığını fanatiklik düzeyine taşıyabilmiş bir ülke.
şu anda dörtbir yanında çıkan yangınlarla mücadele eden ülke. özellikle mora yarım adasında çıkan yangınlar, bir çok yerleşim birimini haritadan silmiş. şu ana kadar 51 kişi hayatını kabetmiş durumda. başbakan karamanlis, yangınların çıkış zamanlarına vede yerlerine bakarak bunların tesadüf değil sabotaj olduğunu söylemiş.
türk kızılayı, yunanistan'a yardım için hazır olduğunu, talep gelemsi durumunda, çeşitli malzemelerin hazır olduğunu açıklamış.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
