türkiye'deki televizyon kanalları arasında artık elle tutulur programların sayısı gün geçtikçe azalıyor.özellikle hafta içi sabah yayınlanan tüm programlar seviyeden yoksun.izleyebileceğimiz birkaç iyi programı fear factor,gece gündüz,sinyal,afiş,yeni vizyon,ve insan,frekans,alternatif rota,sahil günlüğü,her yerde/evde bir haber var...vs olarak sıralayabiliriz. tabii çizgi filmleri de unutmayalım :))
görmeye dair her şey.
eğer televizyonsa bilgiyi veren aksi sadece bir vızıltı kulaklarda.
beyin yıkama aracı.
acı , mutluluk, eğlence, kavga, pornografi .....................
neredeyse hepimizin evlerinde baş köşeye oturan, akşam oturmalarında dahi sözü en çok dinlenen, tüm dikkatleri üzerinde toplayan büyük icat. ülkemizdeki hikayesi 60 yılı geçmeyen bu alet insanımız tarafından her nedense büyük rağbet görmüştür. annelerimiz, sandıklarda yıllanan naftalin kokulu, el emeği göz nuru oyaları sandıklardan çıkararak bunların üzerine örtmekten de geri durmamıştır.
bir gün çocuğunu karşısına alıp muhabbet etmeyen insanların karşısına geçip dikkatle izlediği vakit yokedici. bence uğrunda televizyonsuz odaya hicret edilmesi gereken alet.
sermaye güçlerinin tamamen elinde olup halkı aptallaştırmak için 24 saat aralıksız yayın yapan, bilinçlere en sinsi şekilde sızarak kölece yaşamı normalleştiren ve toplumsal çürümeyi inşa eden araç.**
klasik "özel televizyon kanalı" anlayışının ve yayınlarının insanoğluna ne gibi bir faydasının bulunabileceğini düşünüyor, düşünüyor, işin içinden çıkamıyorum. aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen yer çekimi. net bir tanım yapamayacağım ancak ideolojik bir araç ve bir propaganda ağı olarak televizyonun bu yönünü bir kenara bırakıp; yalnızca kimilerinin iddia ettiği gibi "öğreticilik" sıfatına kesinlikle sahip olmadığının altını çizmek istiyorum.
televizyon bilinçlendirir! televizyon eğitir! televizyon dünyayı bize anlatır!
Öyle mi? televizyon bilinçlendirmez, bilgiyi bir parodi haline getirip belleklerimize bilginin çarpıtılmış tortularını serper. Öğrenme, ciddi bir süreçtir. Öğrenmenin gerçekleşebilmesi için, bu sürecin sistematik bir biçimde ilerlemesi, başından sonuna ciddiyetle takip edilmesi gereklidir. televizyonların sözümona "öğretici" programları neyin nesidir? nasıl bir disiplini izler? sözgelimi bir dönem sonu gelmez bir furyaya dönüşen çocuklara ingilizce öğretmeyi hedefleyen programlar, televizyonun işleyiş mantığını iyi açıklar. her şeyden evvel karakterler renklidir, dünya canlıdır, müzik neşelidir, buyrun eğlenmemek dışında her şeyi yapındır. kimse size program bitene kadar televizyonun başından kalkmamanızı, aksi halde öğrenme sürecinizin kesintiye uğrayacağını ve programın başarısız olacağını açıklamaz. bir disiplin ve dikkat unsuru mevcut değildir. aynı zamanda "öğretici" programımızın bir bölümü başlarken asla ama asla o bölümün başında "eğitimin bütünlüklü bir süreçtir ve belirli bir sistematiği izler, eğer bundan önceki bölümü izlemediyseniz bu bölüm sizin için pek bir değer ifade etmeyecektir" gibi bir uyarı görmeyiz. zira ortada ne bir süreç söz konusudur, ne de "öğretilenler" arasında zerre bağlantı bulunur. gelişigüzel, rasgele, "nefes kesici, canlı, heyecanlı"(!) bir eğitim(!) bizleri beklemektedir.
eğitim programlarını bir kenara koyarsak bir bilgi iletme aracı olarak televizyon bu konuda ne derece başarılıdır? Örneğin haberler. bilgiyi soğurabilmek için bilgi alınan kaynağın düzenli işlemesi, konsantre olunabilir bir nesne olması gereklidir.televizyon bilgiyi nasıl sunar? yakın zamanda izlediğim bir programdan örnek vereyim, gerisine siz karar verin. arkada devamlı bir müzik (bilgi aktarımıyla müziğin ne ilgisi vardır sorarım?), birbiri ardına sıralanan yüzbinlerce fotoğraf karesi (film şeridi), sürekli olarak değişen, en fazla 3, bilemedin 4 saniye süren kamera açıları (üç ya da dört saniyelik bir zamanda insan neye konsantre olabilir?), sunucunun tuhaf sözcük vurguları... ve tüm bunlar ne içindir? cabbar adlı şahıs mazlum adlı bir diğerini öldürmüştür. iyi, güzel, bir şeyler kapabildik, pek önemliydi hakkaten. teşekkürler televizyon, peki ya görsel, işitsel ve düşünsel açıdan tecavüze uğrayan beynimin tazminatını da ödeme nezaketinde bulunacak mısın?
televizyon, öyle şahsiyetli ve güvenilir bir araçtır ki bir cinayeti bile şova dönüştürmeden sunamaz. televizyonun başarılı olabildiği tek bir alan vardır, o da içerikten yoksun bir eğlencedir. zira televizyonun tek maksadı, verdiği mesaj ne olursa olsun; eğlendirmektir. dünya her geçen gün daha da yaşanmaz bir hale geliyor olabilir, ama boşverin, koltuklarınıza yaslanın ve eğlenmenize bakın; televizyon sizinledir! gerisini de sakın ola düşünmeyin, zaten biz sizi düşünme zahmetinden kurtarmak adına algısal bir bulamaç bombardımanına tabi tutuyoruz. bizi izlemeye devam edin.
bir tavsiyem var mı diye sorarsanız, eğer niyetiniz iq'su oda sıcaklığı seviyesinde seyreden bir organizma haline gelmekse, günde sekiz saat televizyon izlemek sizi başarıya ulaştıracaktır.
aptal kutusu tabir edilen elektronik cihaz. tabir hafif gelse de tehlikeli olmanın üst sınırlarında dolaşan medya silahı. kimse izlemesin. herkes kendi televizyonunu kapasa, medya terörü topluma hiçbişeycikler yapamaz.
postmodernitenin temel yapı taşıdır. televizyon sayesinde kitleler ayağa kaldırılır, öğretilmek istenenler verilir, millet güzelce uyutulur... v.b.
televizyon günümüzde yani postmodern toplumların devamlılığı için vazgeçilmez bir araçtır. çünkü modernitedeki "yeniden üretim"* kurumu olan okullar günümüzde yerini televizyona bırakmışlardır. modernitenin devamlılığı ve sanayi devriminin getirisi olan, aynı zamanda da kalifiye insan ihtiyacını karşılayan okul giderek işlevselliğini kaybetmiştir. çünkü bilgiye, artık her an her yerde ulaşmak mümkündür. işte okulun bıraktığı boşluğu doldurmak, zamanın getirilerine ayak uydurmak için ve de özellikle yeniden üretimi sağlamak amacıyla televizyon imdada yetişmiştir. bunu çok iyi bilen siyasetçiler ve özellikle de çok büyük sermaye gurupları televizyonu kendi çıkarlarına kullanarak, insanları istedikleri gibi yönlendirmekte. **
birşeyleri öğrenmek amacıyla kullanılmadığında insanın zamanını çok güzel bir şekilde boşa geçmesini sağlayan ve kendisine bir şekilde baglayıp bağımlılık yapan beyin yıkama kutusu
Aptal dizileriyle, yalan söyleyen haber bültenleriyle, zamanımızı fazla çalan reklamlarıyla tamamen işe yaramaz birşeydir televizyon. Evinizden atmayın ama ender kullanılan birşey olsun. Deneyin vallah ki alışıyorsunuz. Yerine filmler seyredin efendim! *
evin bir bireyi haline gelen nane. kimse izlemese bile açık bırakmaksa onu bir muhabbet kuşu yerine koymakla eşdeğerdir. kenarda öylece ötüp durur oncağızım. "bi ses gelsin" der bazıları, evin o psikolojik baskı unsuru olan sessizliğine karşı koyablmek için. bilgisayar öyle değildir, ille sesli çalışması gerekmez, o yüzden kendi benliği pek yoktur. ama televizyon ta yan odadan size seslenebilir, canınızı kasıtlı olarak sıkabilir, sizi keyiflendirip ödülünü bekleyebilir, televizyonun bir ruhu vardır.
evin şekli televizyona göre belirlenir. böyle bir şey bilgisayar için, radyo için vs yapılmaz, bütün koltuklar, sandalyeler, masalar, kuş kafesinin yeri, çalışma masası, ders notları hepsi tv ile alakalı bir fikre dayanarak -şurdan daha rahat izlenir- yerleştirilir. evinde, arkası tvye dönüp bir koltuğu bulunan biri varsa burdan kutluyorum kendisini.
bir de anten olayı var, siz asrın mucizesi harika alet anten markasıyla tanıştırayım (bkz: metro takgör)
neden antene takgör dememişiz ki harbiden?
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
