2004 yapımı filmde dae-su adındaki bir adam gözlerini açtığında kendini bir hücrede bulur. televizyondaki haberlere göre de karısını öldürmekten aranmaktadır. 15 yıl sonra, serbest bırakılan dae-su, ailesini öldüren kişileri bulmaya ve kendisini oraya kapatanlardan intikam almaya karar verir. ama bu intikam yolculuğunda işler umduğu gibi gitmez.
yönetmeni chan-wook park olan kore yapımı bir intikam filmi. güzel senaryosu, etkileyici kurgusu ve başarılı oyuncularıyla dikkat çekmiş; katıldığı birçok festivalden(cannes gibi) ödülle dönmüş bir yapım. soundtracki de oldukça güzel ve arşivlerde yer alması gereken bir eser olmuş. filmde birçok kişi için rahatsız edici olabilecek şiddet içerikli sahneler var. gerek konusu gerekse bu sahneler dolayısıyla sarsıcı bir film olduğu söylemek gerekir. hollywood versiyonun çekileceği söylenmekle beraber asla orjinalinin yerini alamayacağı hatta yaklaşamayacağı kanaatindeyim. çünkü old boy bu haliyle klasik olabilecek bir film; özellikle finaliyle.
ensest ilişkilerin konu edindiği filmde abisinden hamile kalan gençkızın intihar ettiği sahne oldukça etkileyici... gençkız ve gençadam köprünün korkuluklarında... kız kendisini aşağıya bırakmak üzere, abisinin elleri kıza kenetlenmiş ama o da çaresiz, kardeşini kurtarmaya gücü yetmiyor... bırakmak istemiyor onu, ama ikisi de büyük bir çıkmazın eşiğinde... gençadamın boynunda hep güzel kızın fotoğraflarını çektiği fotoğraf makinası asılı... gençkızın 'bırak beni lütfen' çırpınışları yanıt bulmadan önce, o, abisinin boynundaki fotoğraf makinasına uzanıp, tersten son kez kendi fotoğrafını çekiyor... bir flash patlıyor ekranda.. kızın ölmeden önceki son hali... elleri abisinin ellerinden ayrılıyor... ve kendisini boşluğa, suya bırakıyor...
uzun yıllar boyunca bir odaya hapsedilmiş bir adamın oradan kurtularak neden ve kim tarafından hapsedildiğini öğrenirken karşılaştığı birkaç sürprizin hem kendisini hemde izleyiciyi şok ettiği, filmin sonunda "yok artık" demek zorunda bıraklıdığımız, bazı sahnelerde ki yaratıcı ayrıntılarla (koridordaki kavga sahnesi gibi) hayranlık uyandıran çok başarılı kore filmi.
aşırı vahşet ve iğrençlik içererek gerçek bir intikam filmi böyle olur diye gözümüze sokan üçlemeden ikincisi.
kesinlikle bir izleyici hedef almış bir film değil burası gayet açık; yine aynı şekilde izleyicinin istediği kurguda ilerlemediği için de yönetmeni ayrıca kutlamak gerekiyor ki en önemli konulardan birisi de bu film orjinal, diğerlerinden ayırma vaziyeti ise sanırız bu hitap etmeme durumu.
biraz da şu konuya değinmeden edemeyceğimdir. doğu kültürünün aşk-nefret, suç-ceza karşıtlığı her daim sinemalarında görebilirsiniz, bu filmde ise bu durum en üst seviyeye çıkmış durumda..
bir de filmin en sonların iki kişinin gözünden bir film nasıl anlatılır nasıl özetlenir orası vardır ki işte en sevdiğimiz yönlerden birisi de budur.
güney kore sinemasının ya da daha doğru bir tanımla efendim uzak doğu sinemasına baktığımızda bir sınır tanımazlık göze çarpmakta fakat bu rambo vari ya da rocky üslubu değil daha çok olabilecekleri bir nefret karışımı ile bizlere sunmakta ancak bu nefretin boyutları bazı anlarda insan zihninde onarılmaz etkilerde bırakmıyor değil.
ve filmden bir replik ile bitirmek isterim...
"gülerken tüm dünya ile gül, ağlarken tek başına ağla. "
tamamen sıradışı, tamamen buhran dolu ve tamamen intikam üzerine kurulu, insanı sinirlendiren ve yeter artık, bitsin bu işkence diye tokatlayan chan-wook park filmi. başka da bir şey demiyorum..
seyrettiğim de asabımı bozmuş, kendisinden nefret ettirmiş bir filmdir. bir daha asla seyretmem dediğim filmler listesine girmiştir*, hastalıklı bir zihniyet ürünü olduğunu düşünmüşümdür çoğu zaman, nasıl bir insan böyle bir senaryo yazar diye düşünmüşümdür. hatırlayınca bile tüylerim diken diken oldu şimdi.
hiç bir sebep yokken 15 yıl süren bir hapis yaşadıktan sonra kendisini bir intikamın içinde bulan bir adamın öyküsü.sorulması gereken soru ise ''beni neden hapsettiniz?'' değil ''beni 15 yıl sonra neden çıkardınız?'' dır.
"kült film" olarak reklamı yapılmış, ancak kişisel kopuklukla kült olamayacağını ispatlamış bir film. ağır ilerliyor, sonda vururum diye balyozu havaya kaldırmaktan senaryonun kolları seyirmeye başlıyor artık.
adamın ahtapot yediği sahnenin arkaplan çekimlerini izlerken herifin ahtapotu canlı canlı yediğini görünce tiksintimin bir kat daha arttığı bir film. müthiş bir iş çıkarmış koreliler, o ayrı...
Canlı canlı ahtapot yemek, Kore kültüründe bir cesaret göstergesi olduğu için filmde böyle bir sahneye gerek duyulmuştur. Canlı canlı ahtapot yemek her babayiğidin harcı değildir çünkü: Sadece mide bulandırıcı olmasından dolayı değil; ahtapotun boğazınızdan geçerken can havliyle vantuzlarını yutağınıza doğru uzatması ile nefessiz kalıp ölme tehlikesi bulunduğu için büyük bir cesaret örneğidir bu eylem...
Bir başka ilginç detay, yönetmen Chan-wook Park'ın son sahneyi * Yeni Zelanda'da çekmiş olması; bu davranışının sebebi sorulduğunda ise * "O dağlarda öyle eşsiz bir uğultu vardır ki, izleyicilerimin de bu deneyimi paylaşmalarını istedim..." şeklinde açıklama yapmış olmasıdır. Sözü edilen uğultu hakikaten işitilebiliyor mu bilemeyeceğim, ancak Oldboy filminin soundtrack'i de böyle detaycı bir yönetmene yaraşır derecede enfestir zaten...
Oldboy'un sıradışı senaryosu, özellikle korku filmlerinde son yıllarda uzakdoğu sinemasından fazlasıyla feyz alan Hollywood için de çekici olmuştur olmasına, hatta Hollywood versiyonunun başrolünde Nicholas Cage'in oynayacağı söylentileri dolaşmıştır; ancak (vahşeti geçtim) ensest ilişkiler ve filmin finalindeki sürpriz klasik Amerikan izleyicisi için fazlasıyla ağır kaçacağı için bu teşebbüs halihazırda rafa kalkmış gibi görünmektedir...
Kısacası çok iyi ve sıradışı bir filmdir; Kore sinemasının yüz akıdır.
gerçekten çok güzel bir film imiş. ben bugün bunu gördüm. sonunu biliyor olmam sondaki etkiyi biraz azaltsa da yine de yüksek dozda bir etki bıraktı diyebilirim. özellikle senaryosu itibariyle çok başarılı bulduğum film. evet, bu senaryoyu yazmak belki hasta ruhlu bir insanın işidir ama başka türlüsü de nasıl mümkün olacaktı ki? ki onlar bunu yaptıklarını bile bile pişman değillerken?
insan bu filmi izlerken senaristlere yuh çekip duruyor. oyunculuk, müzikler ve yönetmenin kabiliyeti fevkalade. yoksa katlanılmaz zaten filme. her mideye göre değil; ama sıradışı bir sinema deneyimi yaşayayım, kamyon gibi çarpsın bana diyen varsa izlesin.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
