tek yönlü uzun japon kılıcıdır. samuray sınıfı tarafından kullanılması yaygındır. katana samurayların kişisel onur ve sosyal statüsünü temsil ederdi. katana yapımı karmaşık ve ustalık isteyen bir kılıçtır. gerçek bir katana ustasının hayatı boyunca 20-25 tane kılıçyaptığı söylenir. çünkü aradıkları şey güzel bir kılıçdeğil mükemmel bir sanat eseridir. yapımı sırasında usta kılıç'a her vurduğu çekiçdarbesinde ruhundan da bir parça kattığı inanılıyordu. katananın kabzasının şekli veya üzerinde ki motifler sahibinin kişiliğine göre seçiliyordu. çünkü katana artık onun en yakın arkadaşı ve kaderi olacaktır.
katana kıvrık yapısı ile kesmeye yönelik bir kılıçtır. saplama silahı olarakta kullanılsa da yanında taşınan küçük bir kılıçla beraber yakın dövüşlerde vazgeçilmez olmuştur. bu silah samurayın hayatıdır. kılıcını kaybetmesi onurunu yitirmesi anlamına gelir. çift elle tutulması için tasarlanmasına rağmen bazı japon dövüş tekniklerinde tek elle kullanıldığı da görülmüştür.
japon kılıcı olarak literatüre geçen bu savaş silahı aslında bir sanat eseri sayılır. günümüzde fabrika çıkışlı hale gelmiş ve yanlış tanınıyor olsa da samuray* sınıfının esas silahı olmuştur. bir statü sembolü de olan katana ince yapılı ancak son derece keskin bir kılıçtır. ortaçağ avrupası' ndaki kılıçlar kesmekten çok ağırlıkları nedeniyle insan vücudunda yarıklar açarlardı ancak katana keskinliği ile ün salmıştır ve tüy kadar hafif olmalıdır.
kendo sporu da bu silahın kullanımını ve felsefesini anlamamızı sağlayan, katana ile ilişikli spor dalıdır.
katana tarihçesi ve türleri hakkında bilgi için http://tr.wikipedia.org/wiki/katana adresine bakabilirsiniz.
at katana :
ingilterede şu an çoğunlukla törenlerde kullanılan, top arabası çekmek amaçlı yetiştirilmiş oldukça kuvvetli bir at çeşididir. amerikaya yapılan göçlerden ve ingiliz egemenliğinden kurtuluşundan sonra amerikalı çiftçiler tarafından saban çekme işinde de kullanılmaştır. iri yapısına rağmen gür yele yapısıyla ve paçalarıyla oldukça sevimli hayvanlardır.
at gibi tanımlaması aslında bu hayvanları çağrıştırıyor olsa gerek
kılıç katana:
aslında gatana olarak telaffuz edilir.
gövde, ağız ve uç kısmı ile üç ayrı çelikten oluşur keskin ağızı ile dışbükey bir formdadır. bu özelliğini akkor halindeyken kil kalıbına yatırılmasına borçludur. bu form ona düz kılıçların aksine daha az kuvvetle daha çok kesme sağlar.
gatananın mermiyi ortadan ikiye bölmesi ise akılları durdurur.
metacafe ye girip bi bakabilirsiniz.
küçük kardeşi wakizashi ile birlikte taşınan, halen keskinliği ve karizmasıyla bir numara olan, ruh sahibi -olduğuna inanılan- samurai kılıcı. yapımı 3 ay kadar sürebilmektedir. çeliği için ayrı ustalık, dövülmesi için ayrı ustalık, bilenmesi için ayrı ustalık gerekir. son halini almak için ustaların yollarında diyar diyar dolaşır.
çift kat çelikten yapılır. yan ve kesici kısımları sert çelikten yapılırken, iç ve sırt kısmı, yumuşak çelikten yapılmaktadır. bunun sebebi katana dövüş stilinde** gelen darbelerin kılıcın sırtıyla engellenmesidir ki, çokça darbe alacağından kırılmaması için bu çelik kullanılmaktadır.
tek darbede öldürmek amaçlıdır. filmlerde, animelerde izlediğimiz uzun kılıç dövüşleri hayaldir. çünkü samurai felsefesinde, 1 dakika süren bir kılıç dövüşü kaybedilmiş bir savaştır. öğretisi, rakibi yormak, açığını yakalamak ve tek darbede biçmek üzerinedir. saplama da kullanılır, fakat biçmek asıl amaçtır. kılıç kınından çıktıktan sonra kan dökülmeden geri girmesi saygısızlık sayılır.
keskinliğini denemek / ispatlamak için, üstüste cesetler -modern tıpta kadavra da deniyor- konulur, tek darbede kaç ceset kesitğine göre 1-2-3 şeklinde keskinliği numaralandırılır. genelde 2 den aşağı yoktur. 4ü geçen var mı onu da bilmiyorum. mermiyi kestiği de bilinir, hatta ağır makinalıyla taranmış, ilk altı mermiyi ikiye bölmüştür. youtube abi şahidimdir.
taşınması, kesici kısım yukarı bakacak şekildedir. burada yine film ve animelerin bizleri yanılttığını görüyoruz. ayrıca kılıç ileri doğru değil, yukarı doğru çekilir. savaş zırhları giyildiğinde, bu hareketin yapımı zorlaştığından, kılıcın kesici yüzü aşağı bakacak şekilde takılmaktadır. tekli vuruşlarda iki vuruş çeşidi vardır; tepeden tam dik vuruş ve 45 derecelik eğimle vuruş. katalarda durum değişebilir.
sadece aristokratlara, bölgenin daimyosu tarafından verilir, yapan ustadan ve kılıcın sahibinden başkası kılıca dokunamaz, kılıç(lar) sadece yatarken çıkartılarak, başucuna konulur. sahibiyle bütünleşirler.
japonya iç savaşı çıktığında, silahlara karşı -ne yazık ki- fazla bir etkileri olamamıştır. savaş sırasında birçok sahte katana kılıcı üretilmiştir, ki adı iaitodur. öldürülen samurailerden toplanan kılıçlar, ganimet olarak amerikaya geri götürülmüştür. bu arada sahte kılıçlar haricinde götürülen katanaların haddi hesabı olmadığı sanılmaktadır.
günümüzde almak isteyenler japonyada yaşamıyorsa alamaz. alır da, ülke dışına çıkaramaz. ha, keskin olmayan sahtelerini yapıyorlar, onlardan alır. ayrıca her isteyene de vermezler. önce 10000 ila 30000 $ arası para, sonra da kendo eğitim sertifikası isterler. hiç olmadı, satan kişi tipinizi beğenmez, saygı duyacağınızı düşünmez, satmaz. paşa keyfi bilir.
Bilindiği kadarıyla ilk Japon kılıcı, sekizinci yüzyılda Amakuni Yasutsuna adlı bir demirci tarafından yapıldı. Amakuni, oğlu Amakura ve diğer birkaç demirci, İmparator tarafından saray savaşçıları için kılıç yapmak üzere görevlendirilmişti.
Bir gün İmparator ve savaşçıları savaş dönüşünde Amakuni’nin demirci ocağının yanından geçerken, her zamanki gibi Amakuni’yi selamlamak yerine, ona ve diğer demircilere aldırmadan yollarına devam ettiler. Savaşçılar uzaklaşırken, Amakuni birçoğunun kılıçlarının kırık olduğunu gördü; dövdüğü kılıçlar, savaşın ateşinde parçalanmıştı. Silahları yakından inceledi ve asla kırılmayacak bir kılıç yapmaya, böylece İmparator’un güvenini tekrar kazanmaya yemin etti.
Amakuni ve oğlu, demirci ocağına kapanıp yedi gün ve yedi gece boyunca Shinto tanrılarına dua ettiler. Sonra birlikte çalışmaya başladılar ve metali iyice işleyerek, bildikleri her şeyi mükemmel bir kılıç yapmak için kullanarak, bir ay harcadılar. Bu bir ayın sonunda, sadece tek keskin kenarı olan, hafif eğimli bir kılıç yaptılar. Ertesi yıl savaşçılar geri döndüklerinde, hiçbirinin kılıcı kırılmamıştı. Ondan sonraki asırlar boyunca yöntemler giderek geliştirildi. Ama metali işleme şekli hiç değişmedi.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
