hayatını sonlandırmak isteme anıdır. seçenekleri mevcuttur. en klasik şekli boğaz köprüsünden atlama halidir, bunun yanısıra ocaktan sızan gazla ölüm ve bir kutu hapla hayatı bitirme bilinen şekillerindendir. yalnız dikkat edilmesi gereken seçilen hapın vitamin hapı olmamasıdır.
yaşanılan duygusal olayların kişileri bunalım derecesine çıkarmasıyla, yapabileceği artık başka hiç birşey kalmadığı düşüncesinin etkisiyle karar kılınıp canın tenden çekilmesi olayıdır.
ayrıca bazı insanların da hiç bir dünyevi sebep göstermeksizin ''maden bir gün öleceğiz, o zaman bu ölüm sürecini uzatmanın anlamı nedir?'' diyerek yaptığı eylemdir.
herkes için zor olan hayatın kendileri için daha zor olduğunu düşünen insan aktivitesidir. dünyada neden yaşadığını ve amacını unutanlar gerçekleştirir. manevi hayatı zayıflamış toplumlarda daha sık görülmesi, arayışlarına cevap alamayan insanların bu yola başvurduğunu gösterir. ayrıca doymuşluk ve hayattan zevk alamama durumları da sıkça rastlanan intihar nedenleridir.
(bkz: kurt cobain)
ayrıca
(bkz: azıcık aşım kaygısız başım)
öyle ya da böyle* içine dahil olduğumuz oyundan*; henüz hakem düdüğü çalmadan, mızıkçılık yaparak ayrılmaktır..ayrılan kişi kendince haklı gerekçelere sahip olsa da; malesef bu onun oyunbozan damgası yemesini engelleyememektedir..
hayatta surekli bir arayis icinde olan insan evladi hedeflerine teker teker ulastiktan veya ulasamadiktan sonra icindeki tatminsizlik ve mutsuzluk duygusu acmazi ile yeni bir hedefe yonelir. bu surecte tatminsizligi ve mutsuzlugu tekrar tekrar yasar. insan evladinin hayat ve mutlulukla ilgili genel tatminsizligi; fitrati geregi normal olmakla birlikte, tum bu arayislarinin ilaci elindeki ile yetinmek mevcut durumun sukrunu eda etmektir. **
insanın yaşamdan alacağı birşey kalmadığını düşündüğü anda, yaşam denen olgunun ağırlığını omuzlarından atarak anlamsız gelen hayatını sonlandırıp bir şekilde anlam katması olayıdır intihar etmek.
intihar etmek hep zayıflık olarak gelmiştir bize ama belkide bizim ölmek kadar cesaretimiz yoktur seviyoruzdur yaşamayı. hangi insan ömründe 1 kere bile ölmek istememiştir? ama vazgeçmişizdir hep. kimi ardında kalacakları düşünmüştür kimi din korkusu intihar etmemiştir.
ardında kalacakları düşünen insan hiç mi dememiştir " 3 günlük dünya ölsem kim üzülür arkamdan ". ama intihar ederken ardında kalanlar üzülmesin diye yaşamayı seçtiğini düşünür ama kendi ile yüzleştiğinde korktuğunu görür.
dinimiz intihar etmeyi yasaklamıştır. insanın kendi hayatına son vermesi haramdır. nasıl bir düzendeyiz değil mi ne yaşamamıza karar verebiliyoruz ne de ölmemize. yaratırken beni anmak için yaratıyorum deniyor ölürkende süren doldu seni buraya alıyorum deniyor. belkide hayatımızda söz sahibi olduğumuz tek nokta intihardır. kim bilebilirki gidenin, burda kalanlardan daha mutsuz olduğunu.
içiçe geçmiş iki olgunun *, doğal süreçte işlememesidir. kaçmak değildir intihar... sürüklenmenin verdiği sızıyla yaşama noktayı koyabilmenin "cesaretidir". hep kaçmanın kolay olduğundan, zor olanın kalıp mücadele etmek olduğundan dem vurulur. peki hangimizde bu kolaylığı yapacak cesaret var? sorunlarla başa çıkmak, ölümü tercih etmekten daha kolay geliyor; hayatımızın heranında ensemizde olan ölümden, korkarak yaşıyoruz ve bu ölümü kendi ellerimizle gerçekleştirmenin kaçış-kolaylık olduğunu söylüyoruz... biz, kendimize yalan söylüyoruz galiba... yaşamaya mecbur oluşumuz, bu mecburiyeti sevmeye mecbur oluşumuz, kişinin ölümünü geciktiren en büyük gizli bahanesidir kanımca...
intihar eylemini gerçekleştirenleri tukaka etmeden önce, o anki şartları-ruh halini iyi analiz etmeli. tersinden bakın, sürekli "kontrol" altında" tuttuğumuz hayatımızda, onlar kontrol dışı davranma lüksüne sahipler. "hiç"liğinin farkına varmak... "6 milyar +/- bir" den daha fazla bir anlam ifade etmediğinin farkına varmak... bununla yaşamaya katlanamamak ve sonu belirleyen adımı atmak lüksü... seçenekleriniz sınırsız değildir; ya yüzünüzü yaratıcı' ya dönersiniz yada kendi içinize, sonsuz hüznünüze... bu bir tercihtir, bedelini kendinize ödettiğiniz bir tercih... bu eylem sizin için, doğrudur veya yanlıştır, üzücüdür veya öfke vericidir; bu giden için bir anlam ifade etmez... lakin şu var; intihar sonrası, geriye hep "ölüm"den daha fazla iz kalır...
( hayatını devam ettirmenin koşulunu başkalarına endeksleyenlerde var, ki onlar bu başlık altında incelenemez dahi...)
intihar etmek, kolaya kaçmaktır. ancak ve ancak zayıf ve aciz ruhların baş vuracağı bir eylem. bir insanın en önemli varlığını "kendi canını" alması, sebep ne olursa olsun kesinlikle çok garip bir olgu. herkes hayatı boyunca bir çok sorun ile boğuşur. ve bunlar bazen öyle bir hal alır ki insanı canından bezdirir "ölsemde kurtursam" dedirtir. burda önemli olan insanın kendini bilmesidir. hiç bir sorun veya problem siz istemediğiniz sürece kalıcı değildir. bir şekilde, bir çözümü mutlaka vardır. ha bu çözümün süresi uzun sürer, oldukça da acı verir ama yine de çözümü vardır. intihar bir kurtuluş olarak gözükmemelidir. yaşanan olay ne olursa olsun dim dik ayakda kalıp yaşamayı seçmekdir en erdemli olan. bazen acıdır, bazen çekilmezdir, bazen hüzünlüdür, bazen sıkıcıdır ama herşeye rahmen yaşamak güzeldir.
japonlar herşeyi olduğu gibi intihar etmeyi de bir töerene dönüştürmüştür.
yukio mishima, bereket denizi dörtlüsüne başladığında, son cildin son satırını yazdığında "seppuku" ile yaşamına son vereceğini açıklamış ve dört ciltten oluşan japonya tarihinde dört farklı dönemin anlatıldığı kitabına son noktayı koyduğunda, başlarken ettiği kelamı yerine getirmiştir.
yaşama iman etmektir, başkaldırıdır. sana verileni kabul etmeme hakkını kulanmaktır. yaşamı anlamsız bulduğu için terketmeyip varoluşsal sancılarına ilaç arayanlar için cesarettir bilhassa ölümü de anlamsızlaştırma noktasına gelmiş pütürlü ağır zihinler için..
bir kimsenin toplumsal ve ruhsal nedenlerin etkisi ile kendi hayatına son vermesi, mecaz olarak ise hayatını tehlikeye düşürecek aşırı davranış veya iş şeklinde kullanılan kelimedir. ayrıca itikatımızca yapılması günah olan davranıştır. neden yapılsın ki zaten. elbette yaşamaya değer bişeyler vardır bu koca dünyada. bıkmak, usanmak ve herşeyin boş gelmesi mümkün olsa dahi bu düşünce en fazla ne kadar sürebilir ki? kişi bu anların geçeceğine ve iyi olacağına kendini inandırmalı. verilen bu canın bizde emanet olduğuna ve zamanı geldiği vakit esas sahibince bizden alınacağına da. Emanete nasıl baktığımıza dair bizim sorgulanacağımız düşüncesinden hareketle tasvip ve tavsiye etmediğimiz eylem biçimidir kendileri.
epey kafa yorulması gereken önemli bir karardır. ayrıca en son kullanılacak bir şeyi en başta kullanmaktır zannımca. hiç kimsenin cennete gideceği kesin değilken neden daha fazla mücadele edip yoruluyoruz ki herkes "kendini intihar etsin".*
intihar bir tebessümdür.. hayatın gidişine dair.. şartlara, çemberlere, çerçevelere karşı bir başkaldırının yetkili tarafından onaylanmasıdır.. çoğu zaman direkten dönülür.. kısmen şakanın tadı kaçar geri tepilir.. bazı durumlar ciddidir.. yaş itibarı ile kaldırmayan/kaldıramayanlara özgüdür.. (bkz: kurt cobain)'i (bkz: yavuz çetin)'i severiz misal.. ama bencilce üzülmek yerine, anlamak, hatırlamak, kişisel iradesine saygı göstermek gerekebilir..
narsistliktir, tüm iç gözü kendine ve kendi acılarına yoğunlaşan insanın yaptığı eylemdir, bir nevi kaçıştır, başkalarının acı çekmesinden filan intihar ediyorsa ölmek yerine en azından birkaçına yardım edebilecekken, bundan kaçan bünyenin , hayattan sıkılma ve kendi hayatına bilerek, isteyerek kast etme sürecidir. bir çeşit cinayettir ya kendini çok sevmektir yada nefret etmektir yani kendini * fazla umursamaktır.
mesleğim nedeni ile sıklıkla gördüğüm bir teşebbüs. ama şu ana kadar beni en fazla şok eden 7 yaşındaki bir kız çocuğunun "annesi pazara götürmüyor" diye intihara kalkıştığını görmemdi. bu nasıl bir olaydır halen anlayamadım. sonradan öğrendim annesini taklit etmiş. bir defa daha hatırladım "biz nasıl davranırsak çocuklarda öyle davranıyor. eğitmeye çalışmak yerine onlara düzgün davranışlar göstermek lazım"
intihar eğer şu üç günlük ömürde bir şeyleri göğüsliyemediğini kabul edip hayattan istifa etmekse, iş başvurumuzu biz yapmadığımız için patron nezdinde sadece kaytarmaktır.
yok eğer hayat bize çok ağır davranıyor, iş koşullarımız çok ağır bahanesi öne sürülüyorsa patron "ben size kaldıramıyacağınız yükü yüklemem" diyor sözleşmede.
hayattaki sıkıntılar aslında bizlerin ne muhteşem yaratıklar olduğumuzun yine bizlere ispatıdır. ve göğüs gerilen, sabredilen her vakada patron nezdinde statümüz ve ikramiyemiz artmaktadır.
böylesi güzel gelecek vaadeden bir iş ortamından hiç istifa edilirmi?
hayatın zorluk derecesine bir level daha eklenmeden ''ben oynamıyorum'' deme cesaretini gösterebilmektir. sanırım en güzel tanım da albert camus dan gelmiştir.
''insanoglunun hergün yaptıgı en iyi şey henüz intihar etmemiş olmasıdır''
gereksiz biri olduğunuz fikrine vardığınızda, etrafa daha fazla yük olmamak için çevrenizdekilere verebileceğiniz en güzel hediye olan ölümünüzü sarıp sarmalayacağınız paket kağıdı.
şahsen bende intihar etmiş biri olarak ölmenin değil de ölememenin ne kadar kötü olduğunu söylebilirim. felsefe yapmicam. ilaçla intihar:
saçmasapan aktif kömür(!) gbi cidden kömürü suda çözüp veriolar içiosun ayrıca bu bir değil 2 değil tam 10 tane burnuna iğrenç bi boru sokuyolar miden yıkanıo nefes alamıosun yutkunamıosun boğazında yemek veya ekmek parçası kalır ya onun gibi. üstünden 3-4 ay geçmesine rağmen o acıyı unutamam. herneyse sevgilin seni yetiştirdiyse artık hiç şansın yok burnundan midene kadar 80 cm.lik borularla dolaşıosun seni terketmemesi mucize hatta ve hatta arkandan azrail gbiydin demesi de daha vahim. sonra seni 24 saat gözetim altında tutuyorlar bu da yoğun bakımda oluyo ve tabiki bir tane genç insan var o da sensin! bu sırada uyuyamıosun tabiki tükürüğüm boğazıma kaçar ve boğularak ölür müyüm hesabı. kalp atışların incelenio serumların biri gidio ötekisi gelio.
ben bunları yaşadığıma pişmanım. keşke yapmasaydım hem bu kadar acıyı çekmezdim hemde canım sevgilimden olmazdım kimse intihar etmesin lütfen!
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
