anime çizim tekniği yönüyle basit bir kaçtemel üstüne dayanan, japonyadan tüm dünya geneline yayılan ve yavaş yavaş büyük bir iş sektörüne dönüşen, benim de çok yakından takip ederek bazı amatörce deneyimlerde bulunduğum kendine has çizim teknikleri olan bir film türüdür. ilgilenenler daha geniş bilgiye ulaşmak için"http://www.anime.gen.tr" adresini ziyaret edebilirler.
müthiş bir çılgınlık. sıradan çizgi film olarak görmek çok büyük saygısızlık bana göre. çizim tekniği ile özel bir yerdedir. görsel efek teknolojisi ne kadar gelişmiş olsada sinema dünyasında hala bir çok şey imkansız kalıyor. işte anime bu eksikliği dolduruyor. kaprissiz oyuncular, yer-mekan sınırlaması olmayan bir dünya ve fantazileri zorlayacak hikayeler. her zevke ve bünyeye uygun bir türü ve serisi mutlaka vardır. aksiyon, romantizm, bilimkurgu, gizem, gerilim vs. liste böyle uzar gider. anime bir çılgınlıktır başta da dediğim gibi. bir kere sardımı sizi durmak mümkün değil.
fransızcada animasyona aynı zamanda dessin anime denir.
'dessin' bildiğimiz desen iken 'anime' canlı demektir.
dolayısıyla 'canlı desen' tanımlayabiliriz rahatlıkla. *
neyse işte fransızcanın neresinden geldiği açıklığa kavuşmuştur sanırım şimdi..
derler ki japonlar çipil çipil gözlere sahip oldukları için kompleks yapmak suretiyle tabak kadar gözlere sahip bu karakterleri icat etmişler. anime, çizimlerine bakıldığında anatominin %90'lık bir kısmı gözler tarafından işgal edilen bir tarzdır.
anime, internet ortamlarındaki sanat topluluk ve camialarında aldığı tepkinin hatırı sayılır bir bölümünü, bu işin cılkını çıkaran 13-16 yaş grubu anime fanatiklerine borçludur zira bu insanlar çizgili kağıda çızıktırdıkları tırışkadan name anime karakterlerini galerilere yüklemek ve birbirlerini yüceltip favorilere eklemek suretiyle gerçek anlamda resimle ilgilenen kişilerin hakkının yenmesine neden olmaktadırlar.
düzgün bir anatomiye dayandırılmamış abartılı çizimler, kellenin yarısını kaplayan gözler ve insan anatomisine aykırı poz ve duruşlar ile (ki perspektif zaten hak getire) yandan yemiş sürrealizme sağlam bir örnek teşkil eden aha işbu dal, başta resim olmak üzere görsel sanatların tümüne edilmiş en baba ve sunturlu küfürdür.
her ne kadar japonlar bu işlere kültürel bir mevzu babından kalkışmış olsalar da, bugün başta abd olmak üzere dünya üzerinde gelinen nokta, teen angst tabir edilen fenomenin tam da en ortasında yer alan 13-14 yaş gençliğin zaafları sayesinde önce bir japon özentiliği, bu özentiliğin farkına varan kesimler tarafından türlü çeşit çakallıklarla ticarete dökülmüş olmasıdır (bkz: bu işte güzel para var)
iş iyice şirazesinden, zıvanasından çıkmış olup özellikle deviantart ortamları çakma japonlarla dolmuştur, öyle ki, anime'yi kendi kültürlerinin bir parçası olarak gören japonlar bile bu yozlaşmaya sinirlenmektedirler. peki, aslen japon kültürüne dayandırılmış olması ve ergenlik çağındaki çoluk çombalak tarafından bu kadar istismar edilmesi anime'yi meşru kılar mı? japonların asıl amacının bu olmaması ve bütünüyle iyiniyetli bir girişim olması nedeniyle kılar. peki japonların iyiniyetli olması anime'yi bir sanat dalı olarak meşru kılar mı? bir dereceye kadar buna da eyvallah denir.
peki tüm bunlar anime'yi sanatsal değere sahip estetik ve güzel bir tarz yapmaya yeter mi? yetmezzz.
çizmesi çok fazla emek istemeyen bir türdür anime. ortamların bir numaralı selebritisi olan cin ali'yi çizebilen herkes, iki gün alıştırma yapmak suretiyle vasat bir anime karakteri çizebilir. dijital bir tablonun bile bazen 1 haftada tamamlanabildiği, harbi yağlıboya tabloların üzerinde minimum 3-5 ay uğraşılmadığı zaman ciddiye alınmadığı ressamlık camiasında anime'ye verilen aşırı tepkinin sebebi aha budur. her ressam anime'yi çatır çatır çizer. her anime çizeri ise gerçek anlamda resim yapamaz.
mitoz ve mayoz bölünmenin sanat (!) çevrelerindeki pratiğidir. şöyle ki, bir noktadan sonra takip edemezsiniz, manga'sıydı, anime'siydi, hentai'siydi (animenin doğası gereği karakterler hep çocuksudur, hentai de bana bu sebeple hep sapıklığı hatırlatır), chibi'siydi, yaoi'siydi (erkek erkeğe mevzulara girer bu dal da, özendirir, tam da 13-15 yaş gençliğinin ihtiyacı olan şey, aha da kurtuldu memleket) efendime söyleyeyim oekaki'siydi, hayvan başlı, erotik kadın vücutlu figürlerle mevzunun hepten dalağını yaran anthro'suydu, fark mark kalmaz zaten.
Anatomisi bilimsel araştırmalara dayanan bir çizim türüdür. Araştırmalara göre bir kadındaki seksi özellikler büyük gözler, küçük burun, çıkık elmacık kemikleri, büyük göğüsler, uzun bacaklar, dolgun saçlardır. Animelerin anatomisi de işte bunlara bakılarak hazırlanır.
Birçok insanın düşüncesinin aksine animelerin çoğunluğu çocuklar için değil yetişkinler için hazırlanır. Hatta çocukların izlemesinin yasak olduğu animeler mevcuttur. Bunun dışında çocukların izlese de anlayamayacağı animeler de vardır. Örnek olarak Serial Experiments Lain. Bu animeyi değil çocuklar birçok yetişkin 2-3 izlemeden sonra ancak anlayabilmiştir.
Anime artık ayrı bir sektör haline gelmiştir. Bunun içindir ki konularına göre türlerine ayrılmaktadır. Anime çizerlerinin ve seslendirenlerin sayısı gitgide artmakta, sektör giderek genişlemektedir. Japonya'da anime çizerlerine ve animeleri seslendirenlere büyük saygı duyulmaktadır. Türkiye'de anime giderek sevilmeye başlanmıştır. Bunun en iyi örneği ise 'Howl's Moving Castle' ın 'Yürüyen Şato' adı altında sinemalarda gösterime sunulmuş olmasıdır.
Sektörün genişlediğinin diğer bir göstergesi ise film sektörünün bu sektörden faydalanmaya çalışmasıdır. Animeyi küçümseyen birçok insanın bayılarak izlediği 'Matrix' aslında 'Ghost in the Shell' adlı animeden alıntıdır. Ya da anime severlerin favorilerinden olan 'Death Note' un filmi çekilmiştir ve ülkemizde de film festivali kapsamında gösterilmiştir.
Sonuç olarak anime önyargıyla yaklaşılmadan önce anime konusunda bilgili biri tarafından tavsiyeler eşliğinde izlenmelidir. Bu yapıldıktan sonra kişi animeyi sevip sevmemeye kendisi karar verir. Ancak sevmese dahi animenin çocuk oyuncağından farklı olduğunun bilincinde olmalıdır.
Bahsettiğim animelerden bazılarını göstermek amacı ile ;
kökeni manga'ya, manganın tarihi de 12. yüzyıl başlarına dayandığından, sadece çizgi film olarak nitelemek mümkün değildir, bu şekilde nitelenmesi yanlıştır veya yeterli değildir.
hareketli anlardaki çizimlerin normal film akışı sırasındakinden daha çok detay içerdiği japon kültür aracı. japonca seslendirmeleri harika ötesidir ki bu işi yapan insanlar toplumda da saygı görürler. fiziki yetersizlikler çoğu zaman kahramanlarımızı kısıtlayamaz. çok farklı bir zaman dilimi içeerirler ki aynı anda insanlar telsizle görüşürken hiçbir taşıma aracı bulunmayıp şehirler arası yolları yürüyerek teperler (bkz: naruto)
Çok fazla anime izlemek bir süre sonra insanda kalıcı izler bırakabiliyor: Misal, bu hafta üst üste iki gün sabahtan akşama kadar shoujo animeleri izledim; şimdi resmen anime kızlarının sesiyle konuşmaya, erime efektiyle (miyavlama gibi çıkarılan ses) sevinmeye falan başladığımı fark ediyorum. Korkutucu!!! Hele hele hayat boyu anime karakterlerine benzetilmiş biri olunca (iri gözler-kocaman yanaklar-küçük ağız,burun) bu durum daha da korkutucu! Yakında ya tam bir çizgi karaktere dönüşeceğim, ya da otaku, hikikomori falan olup çıkacağım!!
Ama siz de bu kadar komik, bu kadar romantik, böyle şirin şeyler çizmeyin be kardeşim! Gerçek dünyaya dönmek inan ki çok zor oluyor...
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
