kendini anlayamamak

  1. insan hep atıp tutar kendinden çok emin bir biçimde neleri yapıp neleri yapamayacağı hakkında.. ama öyle şeyler olur ki başka zaman hiç önemsemiyceğinizi söylediğiniz şeyleri önemsemeye ve saçma sapan davranmaya başlarsınız.

    aynı ortamda bir çok farklı kişinin veya o farklı kişilerin aynı anda bir çok farklı ortamda bulunması onları hiç bir zaman için inandığınız kadar tanıyamamanıza neden olur. bunu gördükçe kendi çevrenize duvarlar örer ve herkese karşı bir güvensizlikle asla o duvaları tamamen yok etmeden bakarsınız çünkü bilirsiniz her şey karşılıklıdır ve gün gelecektir siz yine gidenlerin arkasından bakıp duvarları tekrar yükseltmeye başlayacaksınızdır.

    kendini anlayamama noktasıysa bunun tersi olduğunda başlar ve aslında en tehlikelisi de budur. daha iki günlük bir konuşma karşısında tüm duvarlarınızın eridiğini hisseder korkarsınız "ne oluyor bana? ben bu değilim. yarın bir gün gene acı çekicem eminim." dersiniz kendinize ama ne fayda.. bir şekilde o size ulaşmanın yolunu bulmuştur. ve aslında mutlu da olursunuz bu tip şeyler aslında en sağlıklı dostlukları, arkadaşlıkları doğurur diye düşünürsünüz.

    ama gün gelip sizin o duvarlarınızı bir anda paramparça eden, onları sarsıcı bir hızla kendisi inşaa eder. ve o an yine kendinizi anlayamayarak "bu güven kaynağı bana bunu nasıl yapar?" dersiniz o an sorulması gereken soru bu değildir aslında. "ben nasıl bile bile böyle yaptım?" olmalıdır ama ne fayda olan olmuştur. siz yine bir başınıza duvarlar arasında hapissinizdir.

    kendini anlayamama insanın kendinden taviz verip karşılığını görememeye başladığı zamanlarda ortaya çıkar kanımca.
    (cancan 14.12.2006 00:35 ~ 31.08.2008 22:00)
  2. faciadır... kendini anlayamayan, ölçemeyen, tartamayan, tanıyamayan, âlemde ne olabileceğini kestiremeyen, kendine rastlama, büyük yazarın deyimiyle "kudretleriyle ihtirasları arasındaki nispeti ölçme fırsatı yakalayamayan" insanın huzuru, saadeti olmaz, yoktur. nefsini bilmeyenin neyi bilemeyeceği malumdur. başkalarının kusurlarını araştırmaktan kendine bakmasını, kendini sorgulamasını unutan insanın elem verici durumudur "kendini anlayamamak". anlayamamak fiili, insanda behemahal bir anlamın, daha sıcak ve munis tabirle "mânânın" varlığına delalet eder. her insan anlamlıdır, kamu âlem kamu Âdem bir kutsî anlam üzere halk edilmiştir ve insan olma veya insan olmanın idraki, belki de taşınan bu anlamın, bu esmanın fark edilişiyle mümkündür.
    (aselban 05.07.2007 10:13 ~ 05.07.2007 10:14)


Vampircik - 2005 - 2015

sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur. sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez. yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.

sözlük sistemi ile geliştirilmiştir.