her bilime bir şekilde değinmiş, bu şekilde de okuyucuya ortalama bir olasılık, fizik, nöroloji, derin devlet bilgisi kazandırmış olan kitap. yazarının ilk kitabı olmasına rağmen, hedefi onikiden vurduğu söylenebilir. özellikle verdiği tıbbi bilgiler, sözü geçen hastalığı yakından bilen insanların her sayfada başını sallamasına sebep olacak denli açık ve niteleyicidir. filminin çekilmesi beklenmektedir fakat büyük ihtimalle romana kıyacaklardır. bu yüzden çekilmemesi en güzelidir.
ikinci yarısından sonra daha derin bir clive cussler romanı okuyormuşum havasına kapıldım. dan brown+clive cussler = adam fawer olmuş.
ikincisi de yazılacak gibi geliyor bana yoksa şüphen mi var? hakkaten bir solukta okunuyor ama benim ciğerler biraz geniş, soluğum uzun sürüyor... ehe.
'olasılıksız demek yetersiz kalacaktır. insanı adeta büyüsü altına alan bu hikayede, adam fawer, bilim, felsefe entrika ve maceradan ortaya bir başyapıt çıkarmış'
roman konu olarak değilde yazılışı itibari ile diğer romanlardan ayrılıyor, birincisi kitabın konusunda yer alan bir çok bilimsel konunun bu konularla hiç bir bilgisi olmayan bir okuyucunun bile anlayabileceği kadar basite indirgenerek ve okuyucuyu sıkmayacak şekilde anlatılması. ikincisi ve en müthişi ise romanın muhteşem kurgusu ve olay örgüsü, yazar müthiş bir kurgu ile romandaki her ayrıntıyı her karakteri müthiş bir şekilde planlaması. şöyleki kitapta olan herşey finalde müthiş bir şekilde birbirine bağlanmış yazar cevaplamamış hiçbir soru olay örgüsüne bağlanmamış hiçbir ayrıntı bırakmamış. kısaca clive cusslerın övgülerini hak eden yazım stili ile takdir edilesi ve sürükleyiciliği ile insanın elinden bitene kadar düşmeyen bilimsel konuların harika bir şekilde basite indirgendiği ve istatislikten nefret eden birinin bile istatislikten hoşlanmasına neden olabilicek kadar güzel bir kitap.
Okunan tüm kitapların unutulup öyle okunması gereken kitap..Olasılıksız denen şeyin hayatta ne çok olduğunu gözler önüne seren kitap.Ünlü matematikçilerin hayatı,olasılık üzerine teorileri,aksiyon filmi hissi veren bölümleri kitabın en çarpıcı yerleri.Gerçi kitabın çarpılmayacak yeri yok ama,olsun belirtelim..
zaten az kitap okuyan bir insan evladı olarak okuduğum en başarılı kitaplardan birisi.
--! spoiler !--
özellikle kitabın en başında herkesi tek tek anlatırken daha sonradan bütün kişilerin tek bir çatı altında birleşmesi ve david caine'in mükemmel olasılık hesaplama bölümleri beni kendimden almıştır. ayrıca sonunda; ''herşey bunun için miydi?'' dedirtir adama.
--! spoiler !--
"ay dur anlatma" dedi bana bu kitabı veren arkadaşım, benim ona ballandıra ballandıra kürk mantolu madonna'yı anlatmak üzere olduğumu fark edince. "çok övme, yoksa ne kadar güzel olursa olsun hayal kırıklığına uğrarım". olasılıksız'ı okuyunca dostumu andım -hemen ertesi güne tekabül ediyor bu, burdan kitabın sürükleyici olduğunu anlamanız lazım.
şimdi kitaba kötü demiyorum tabi ama dersane matematikçisinden anatolia'ya herkes şiddetle tavsiye edince gözümde apayrı bir şey canlanmıştı. belki bu kadar fazla polisiye beklememiştim, diyelim. tabi bu gerilim ve zamana karşı yarış - yok 18 dakikası varmış yok otuz saniyesi varmış- beni aşırı etkiliyor, sanki ben de okurken zamana karşı yarışmazsam karakterler ölecek diye korkuyorum. o yüzden çabuk bitiyor. david bak, napıyorsam senin için yaptım!!
bazı şeylerin sürekli yinelenmesi örneğin: nava'nın sürekli sigara içişi, kafiyeli konuşmanın şizofrenlere özgü bir şey oluşu -sürekli hatırlatılmaz ki canım aaa- kozlov'un çok iri oluşu, jasper'ın çirkinleşmiş oluşu, yazık yani bu kadar üstelenmez ki bir şeyler. bu kötü durmuş. bir de ancak bizim yeşilçam filmlerinde rastlanablecek bir sağlık olayı oluyor kitabın sonlarında okuyunca gerçekten hayal kırıklığına uğradım ve en çok burada yazara küfretmişimdir -bir de nava'ya sigara içtirdikçe küfrettim bol bol.
kitabın en trajik karakteri hiç kuşkusuz julia. ama beni en çok rahatsız eden şey, içinde bulunduğu duruma düşme sebebinin "aşka bağlı körlük" oluşuydu. o şerefsiz adamın hain emelleri için her şeyi yapan zavallı deney fareciği büyük sempati ve acımamı kazanıyor. bir de betsy'yi çok sevdim. küçük savunmasız bayan karakterlere karşı sempatim var sanırım zira empati yapmak kolaylaşıyor.
gerek fizik, yok atomaltı parçacık, yok çift yarık deneyi, yok ivme, yok zar atıp olasılık hesaplama, yok beyin lobu, öss'den kurtulduk bunlardan kurtulamadık dedirtiyor insana. her şeyi anladım da jasper abi çift yarık deneyini anlatmasaydın bari bir daha görmem diye nasıl sevinçliydim!!!
çevrede herkes dan brown ile kıyaslıyor, da vinciden daha güzel olduğu kuşkusuz, melekler ve şeytanlardan da burun farkı önde diyelim ama grangé ile kıyaslamaya kalkmayın, gerçi grange'deki teknik bilgiler sırf araştırma, fawer'da ise var olan bilgilerin yansıması ama ikisini kıyaslayamam, ayıp. koskoca grange. farklı kulvarda olabilirler belki aklınızdan kıyaslamak geçer diye diyorum.
başarılı kurgulardan biridir. adam fawer'in yazmış olduğu bir diğer kitap olan (ara: empati) ise daha da başarılı kurguların olabileceğine en iyi kanıttır. (ara: gizli gerçek)lerle örülü kurmaca kitapların en başarılı olanlarındandır.(bkz: olasılıksız)
Kader kavramını başarıyla açıkladığını hatırlıyorum. David'in gözlerinin önünde dallanıp budaklanarak açılan olasılıklar grafiği, aslında Tanrı'nın insanların kaderini nasıl bildiğine dair bir açıklama değil midir?
Bunun dışında kitaba dair aklımda pek de fazla bir şey kalmadı. Fakat okuduğum sıralar (yaklaşık 3 yıl önce) Dan Brown'un kitaplarına benzer bir tat almıştım. Olasılıksız, yaz aylarında kumsalda okunarak alınacak olan keyfin maksimize edilebileceği bir kitaptır bence.
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
