ateiste şayet acıdıysak, ve ateistin görünümünden ve de havanın sıcağından onun susadığı yönünde bir tespit yaptıysak kendisine bir yeri şişmesin diye, şımarmayacağı kadar su verebiliriz. Ateiste su vermek kimseyi günaha sokmaz. Ama dediğim gibi çok su verip şımartmamalıyız merhametten maraz doğar çünkü.
Ateiste su verirken eliniz yanlışlıkla ateistin eline vaya başka bir yerine değebilir. Bu durumda abdest almanız ve kaza namazı kılmanız gerekir. Yakında çeşme veya cami yoksa, taşa toprağa sürtüp teyemmüm abdesti de alabilirsiniz.
Eğer temas ileri boyuttaysa en yakın sağlık kurumuna başvurmanız ve aşılarınızı kontrol ettirmeniz tavsiye olunur.
Ama diyelim ki illa vereceksiniz: Göz göze gelmemeye çalışın, bunu tehdit olarak algılayıp saldırabilir. Su kabını yere bırakın ve arkanızı dönmeden ve göz teması kurmadan yavaşça uzaklaşın. Eğer kuyruğunu sallıyorsa mutlu olmuştur, bir daha su falan vermeyin.
Öncelikle dam üstünde yaşayan, beline kazma yemiş, acınası, nefretlik ateistler bulunur. Öncelikle kafasına su şişesiyle bir-iki aşkedildikden sonra avuçla serpme yöntemi kullanılarak su ateiste doğru damlacıklar halinde fırlatılır. Baktık ki arsız ateist hala istiyor, bu sefer avuç suyla doldurulur ama dönüm noktası bu ki ateist tam suya doğru uzanacakken malum su yere dökülür ve kahkaha atılıp ortamdan uzaklaşılır. Ateist 3 vakte kadar imana gelmezse aynı işlem 3. vaktin sonunda tekrar edilir.
"(her ne kadar kabul etmese de) ateist de Allah'ın kuludur. bu durumda (ihtiyacına binaen) ona su vermekten daha doğal bir şey olamaz." diye düşündüğüm fikir.
Yahu tamam bir şeyi eleştiriyorsunuz eyvallah, müslümanların ateistlere acıma fikri sizce yanlış bir tanımlama ona da eyvallah..
Ama bir şeyi eleştirirken iki yanlışın bir doğru etmeyeceğini ve yanlış bir üslupla sadece sevimsizleşeceğinizi -sevimli gözükmek istemiyorum ki diye bir çıkışta yapmayıverin- unutmayın.
Ahkam kesiyorum gibi geldi bana, sinirlenmeden yazının devamını okuyun.
Ateiste acıma düşüncesi, ateistlerin sanki müslümanların onlara acıması gerekiyormuş, onlar acımasa ateistlerin hali nice olurmuş manasında bir düşünce olarak algılanmamalı. Bir müslüman için, herhangi inançsız bir insanın "yanlış" yolda olması, o insan adına üzülmesi için yeterli bir sebeptir. Ebu Talib keşke müslüman olarak ölseydi, böyle bir temennidir. Veya Aziz Nesin'in yazılarını okuyan inançlı birisinin keşke müslümanlığı anlayabilseydi de böyle bir yola girmeseydi de "ateiste acıma" tavrıdır.
Aziz Nesin'in elbette böyle bir acımaya ihtiyacı yoktur, ama bu bir müslümanın inançları doğrultusunda düşündüğünde varacağı makul ve ayıplanmaması gereken bir sonuçtur.
Aynı şekilde bir ateistin de ibadetlerini yerine getiren inançlı birisine hayatını yazık ediyor gözüyle bakması normal karşılanabilir.
Gereksiz yere ateist ve müslüman çatışmasına girmeye bu durumda gerek yoktur. Bir müslüman olarak ateist birisine -eğer sizi dinlemekte beis görmüyorsa- Allah'ı anlatmak farzdır, ama "dinde zorlama yoktur" ayetinden mütevellit bu konuda bir baskıdan söz etmek "söz konusu" değildir.
Bir ateist de olsa kişi, İslam'ı ve yaşadığı toplumun dinini ve kültürünü hazmetmesi lazımdır -Turan Dursun okuyarak bir İslam anlayışı geliştirdiyse de, bunu acilen dengelemeli ve olmasını istediği şekliyle değil, olduğu şekliyle bazı şeyleri inanmasa da kabul etmelidir-. İslam'la alakalı olmayan şeyleri, dalga geçmek maksadıyla da olsa İslam'a itham etmek yakışık almaz.
Velhasıl, ateiste su vermek ile ateiste acımak bambaşka şeylerdir ve makul bir yaklaşım tarzı değil laçka bir yaklaşım tarzıdır. Bari ateiste su yerine selam verseydik, daha mantıklı olurdu..
sözlük hiçbir kurumla bağlantılı olmayan birkaç kişi tarafından düşünülmüş bağımsız bir platformdur.
sözlük içerisindeki yazıların tüm sorumluluğu yazarlarına aiittir. sözlük bu yazıların doğru olduğu hakkında bir teminat vermez.
yazılan yazıların telifi bize ait değildir, çalınız çırpınız ama kaynak gösteriniz.
